نقش “ناقلان خاموش” در شیوع کرونا چقدر است؟

 

نقش چه تعدادی از افراد پس از آلوده شدن به “سارس کوو-۲” (SARS-CoV-۲) بدون علائم هستند و نقش آن‌ها در انتشار کووید-۱۹ چیست؟ این‌ها مهمترین سؤالات از ابتدای همه‌گیری کروناویروس بوده‌اند.
اکنون شواهد و یافته‌ها نشان می‌دهد که از هر پنج نفر مبتلا به ویروس یک نفر بدون علائم خواهد بود و این افراد به طور قابل‌توجهی نقش کمتری در انتقال ویروس نسبت به افراد با علائم دارند اما محققان در مورد اینکه آیا این افراد “ناقلان خاموش” این همه‌گیری هستند، اختلاف نظر دارند.
اگرچه اطلاعات ما در مورد عفونت‌های بدون علامت در حال افزایش است، محققان می‌گویند مردم باید برای جلوگیری از شیوع ویروس انجام اقدامات احتیاطی از جمله رعایت فاصله اجتماعی و زدن ماسک را ادامه دهند صرف نظر از اینکه دارای علائم هستند یا خیر.
کروتیکا کوپالی، محقق بیماری‌های عفونی در دانشکده پزشکی دانشگاه “استنفورد” در کالیفرنیا می‌گوید: موضوعی که برای رسیدن به رقم قابل اعتماد برای افراد بی‌علامت باید مورد بررسی قرار گیرد ایجاد تمایز بین افراد بی‌علامت‌ و افراد دارای پیش علائم است. بی علامت‌ها افرادی هستند که در طول مدت بیماری هیچ علائمی بروز نداده باشد اما افراد دارای پیش علائم قبل از بروز علائم جدی بیماری، علائم خفیفی بروز می دهند. کوپالی همچنان می‌گوید: هیچ تعریف استاندارد و پذیرفته شده ای برای این دو دسته وجود ندارد.
تحقیقات اولیه در هنگام شروع همه‌گیری نشان می‌داد که میزان عفونت‌های بدون علامت می‌تواند تا ۸۱ درصد باشد اما متا آنالیز (فرا تحلیل) منتشر شده در ماه گذشته که شامل ۱۳ مطالعه بر روی ۲۱۷۰۸ نفر بود میزان ابتلای بدون علامت را ۱۷ درصد نشان داده است. این تجزیه و تحلیل افراد بدون علامت را افرادی توصیف کرد که هیچ یک از علائم اصلی کووید-۱۹ COVID-۱۹ را در کل دوره بررسی نشان ندادند. نویسندگان این مقاله تنها مطالعاتی را در نظر گرفتند که افراد حداقل یک هفته مورد بررسی قراره گرفته بودند.
اویونگرل بیامباسورن، محقق زیست پزشکی در “انستیتوی بهداشت و درمان شواهد بنیان” در دانشگاه باند در گلدکوست، استرالیا، می‌گوید: شواهد نشان می‌دهد که بیشتر افراد در طول هفت تا ۱۳ روز علائم بیماری را بروز می‌دهند.
ناقلان بی‌نشانه
بررسی‌های بیامباسورن همچنین نشان داد که افراد بدون علامت ۴۲٪ کمتر از افراد علامت دار ویروس را منتقل می‌کنند.
یکی از دلایلی که دانشمندان می‌خواهند بدانند که افراد بدون علائم چه میزان ویروس را منتقل می‌کنند این است که عفونت‌ در این افراد تا حد زیادی قابل شناسایی نیست و در در اکثر کشور ها افرادی که علائم دارند مورد آزمایش قرار می‌گیرند.
به عنوان بخشی از مطالعه گسترده جمعیت در ژنو سوئیس، محققان نحوه انتقال ویروس را در بین کسانی که در یک خانه زندگی می‌کنند مدل‌سازی کردند و در مقاله منتشر شده این ماه در سایت medRxiv گزارش دادند که خطر انتقال ویروس توسط فرد بدون علامت به دیگر افراد حاضر در خانه تقریباً یک چهارم خطر انتقال ویروس از یک فرد علامت‌دار است.
اندرو آزمان یکی از نویسندگان این مقاله، اپیدمیولوژیست بیماری‌های عفونی در دانشکده بهداشت عمومی جان هاپکینز بلومبرگ در بالتیمور مریلند که اکنون در سوئیس مستقر است می گوید: اگرچه خطر انتقال از افراد بدون علامت کمتر است، آنها هنوز هم ممکن است خطر قابل توجهی برای سلامت جامعه باشند زیرا احتمال حضور آنها در جامعه بیشتر از قرنطینه ماندن در خانه است.
او می‌گوید: “بار سلامتی” حضور افراد بدون علامت در جامعه نشان می‌دهد که بخش قابل توجهی از شیوع بیماری از طریق انتقال ویروس توسط افراد بی‌نشانه است. اما محققان دیگر در مورد میزان تأثیر مبتلایان بی علامت در انتقال ویروس در جامعه اختلاف نظر دارند.
بیامباسورن می‌گوید، اگر مطالعات به درستی نشان می‌دهد که افراد بدون علامت خطر انتقال کمتری را دارند، “این افراد مسئول مخفی این شیوع نیستند” آنها به اندازه افراد دیگر عطسه و یا سرفه نمی‌کنند و احتمالا به اندازه افراد دیگر محیط را آلوده نمی‌کنند.
موگ سیویک، محقق بیماری‌های عفونی در دانشگاه سنت اندروز ، انگلستان اشاره می‌کند که از آنجا که اکثر مبتلایان علامت‌دار هستند، تمرکز بر روی شناسایی آنها احتمالاً جلوی شیوع بیشتر را خواهد گرفت.
عوامل انتقال ویروس
سویک و همکارانش برای درک آنچه در افراد بدون علائم اتفاق می‌افتد، یک بررسی اصولی و فراتحلیل از ۷۹ مطالعه در مورد پویایی ویروسی و قابلیت انتقال سارس کوو-۲(SARS-CoV-۲) انجام دادند که در سایت شبکه تحقیقات علوم اجتماعی SSRN منتشر شده است. برخی مطالعات نشان داد که افراد بدون علائم بار ویروسی(تعداد ذرات ویروسی موجود در یک برسی گلو) اولیه مشابه در مقایسه با افراد دارای علائم دارند. اما به نظر می‌رسد افراد بدون علامت ویروس را سریع‌تر دفع می‌کنند و برای مدت کوتاه‌تری عفونی هستند.
سیویک می‌گوید، سیستم ایمنی بدن افراد بدون علامت ممکن است بتواند ویروس را با سرعت بیشتری خنثی کند. اما این بدان معنا نیست که این افراد پاسخ ایمنی قوی‌تر یا با دوام‌تری دارند. وی می‌گوید: شواهدی وجود دارد که افراد مبتلا به کووید-۱۹ COVID-۱۹ شدید آنتی‌بادی بیشتر و ایمنی طولانی مدت‌تری در مقابل ویروس دارند.
اگرچه اکنون درک بهتری از عفونت‌های بدون علامت و انتقال کووید-۱۹ (COVID-۱۹) وجود دارد، اما سیویک(Cevik) می‌گوید که افراد بدون علامت باید همچنان به رعایت اقدامات جلوگیری از شیوع ویروس مانند رعایت  فاصله‌گذاری اجتماعی، بهداشت دست‌ها و استفاده از ماسک بپردازند.
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.