هرگز قصد نداشتم و ندارم در مورد تیم ملی امیر قلعه نویی که ساخته دست یک رئیس سالخورده با تفکرات قدیمی است، چیزی بنویسم. اما امشب پس از افتضاح دوباره باخت مقابل ازبکستان ۱۰ نفره، آن هم در یک بازی ضعیف و بدون برنامه، قطعاً از همین امروز به شما می گویم که در تاریخ ثبت شود:
این تیم ملی در جام جهانی آمریکا آبرویمان را می برد!
کمی به عقب برگردیم و به یاد سخنان ساده لوحانه مدافع تیم ملی و کاپیتان تراکتور بیفتیم که در دیدار با پزشکیان، هم قول صعود داد و هم چون این بازی ها در آمریکا برگزار می شود جو را سیاسی کرد و از اعتلای نام ایران و ایرانی در کشور متخاصم دم زد. شوخی می کنی پسر جان!؟ شما در یک تورنمنت خیلی معمولی یک بازی را با پنالتی بردید و یک بازی را با پنالتی آن هم مقابل تیمی ده نفره باختید! شما حتی توان زدن ۱ گل، فقط ۱ گل را نداشتید. آن هم در مقابل تیمی که بازی قبل را با ۲ گل از تیم مصر برده بود. شک نکنید که قهرمانی در این رقابت ها حتماً حق ازبکستانی ها بود.
بدون شک صدای طرفداران فوتبال در این کشور به گوش بسته فدراسیون فوتبال نخواهد رسید. اما ما این تیم ملی از سرمربی گرفته تا بازیکنان مصدوم و پیرش را که توان یک پاس ساده و بازی سازی را ندارند، نمی خواهیم. چرا باید سعید عزت اللهی که نه تیم دارد، و نه در شرایط ایده آلی به سر می برد را باز به تیم دعوت کنید؟ تیم ملی ایران ارث پدر چه کسانیست که حتی اگر در حالت کما هم باشند باید به تیم ملی دعوت شوند؟ سردار آزمون عصا به دست چه کمکی به تیم ملی در این مسابقات کرد؟ جز مسخره بازی و شوخی های سخفیف در برنامه مبتذل میثاقی که مشخص نشد چرا باید برای ۲ بازی سطح پایین صدا و سیما این همه مجری و تجهیزات روانه کند!
ممکن است بگویید اینقدر هم اوضاع خراب نیست و نباید به امیرخان تاخت! چرا اتفاقا اوضاع حتی از چیزهایی که من گفتم هم خراب تر است! به آمار گل ها و بردهای تیم ملی تان در ۱۰ بازی اخیر مراجعه کنید.
نظرات (0)
در حال بارگذاری نظرات...