مصائب دانشجویان دانشگاه آزاد در آموزشیار

همانطور که گفته شد درس خواندن در دانشگاه آزاد با وجود هزینه های بالا و میلیونی آنقدرها هم راحت نیست! . بعید می دانم دانشجویی در این چند ترم توانسته باشد بهره کافی از آموزشها ببرد و چیزی یاد گرفته باشد.

پایگاه خبری رسا نشر – شبنم حاجی اسفندیاری : برای آنان که به امید پیشرفت و کسب دانش بیشتر، راه دانشگاه آزاد را انتخاب می کنند، قطعاً هزینه های بیشتری که نسبت به دانشگاه های دولتی و نیمه دولتی می پردازند، برایشان سنگین است. و بدون شک بنا را بر این می گذارند که این هزینه بیشتر باید به خدمات و سرویس بهتری نیز منجر گردد. به قول همان مثل معروف که “پول خوب بده، غذای خوب بخور” پرداخت هزینه بیشتر باید دست کم برتری هایی نسبت به سایر ارائه دهندگان آن خدمات داشته باشد. اما در عمل و بنا بر گواه اکثر دانشجویان قدیمی و جدید دانشگاه آزاد اسلامی، که بالاترین هزینه ها را می پردازند، خدمات خوبی را دریافت نمی کنند. و این معضل از زمان همه گیری کرونا ویروس و مجازی شدن آموزش بیشتر به چشم می آید. ضعف در سامانه و از همه مهمتر عدم اطلاع رسانی اصولی باعث سردرگمی دانشجویان خصوصاً ورودی های جدید شده است. اعتراضات به این رویه بیشتر از گذشته شده و این نشان از این دارد که دانشگاه آزاد برای رفع این ایرادات کار خاصی را نکرده است. این گلایه در رابطه با ترم جدید به قدری زیاد بود که کمپین های بسیاری برای آگاه سازی مسئولان و نمایندگان مجلس از آنچه در این دانشگاه می گذرد، تشکیل شده است.

برای درک بیشتر از مشکلات عذاب آور که دغدغه همه دانشجویان در تمامی دانشگاهها و گرایش هاست، اجازه بدهید از معضل بزرگ شهریه و پرداخت شهریه شروع کنیم. الزام دانشگاه به پرداخت شهریه ثابت قبل از انتخاب واحد را عملاً همه پذیرفته اند. اما پرداخت همین مبلغ همیشه با دردسر و مشکلات فراوانی روبرو بوده است. به دلیل ضعف در سامانه آموزشیار که بصورت یکپارچه برای تمامی دانشگاهها ایجاد شده است، در مقاطع حساس انتخاب واحد پرداخت شهریه را با مشکل مواجه می کند و در صورتی هم که بتوانید مرحله پرداخت را به پایان برسانید، زمانی مجاز خواهید شد که اکثر کلاس های مد نظرتان پر شده است. علاوه بر اینها الزام دانشگاه به پرداخت بخشی از شهریه متغییر (شهریه دروس) قبل از انتخاب واحد که شیوه جدید این دانشگاه برای پول گرفتن از دانشجوهاست، نیز بر مشکلات دانشجویان افزوده است. پیش تر مرسوم بود که دانشجو می توانست تا قبل از گرفتن کارت امتحان شهریه را بپردازد. اما این ترفند مدیران دانشگاه برای دانشجویانی که شرایط مالی خوبی ندارد حقیقتاً آزار دهنده است. لازم به توضیح است که در ترم گذشته خیل کثیری از دانشجویان به دلیل عدم پرداخت شهریه متغیر از حضور در کلاس های درس محروم شده بودند!

از مرحله مالی که بگذریم نوبت به روند اعصاب خورد کن و پر حاشیه انتخاب واحد است که حتی با وجود تقسیم بندی استانی و  دانشگاهی در روزهای متفاوت باز هم انتخاب واحد کردن در سامانه آموزشیار به شدت سخت و وقت گیر خواهد بود. فکرش را بکنید که از روزهای قبل کلی وقت گذاشته اید تا کلاس های مد نظرتان را انتخاب کنید و برای روزهای خود برنامه ریزی کرده اید. درست در رأس ساعت مقرر اگر بتوانید وارد سامانه بشوید و به شرطی که تمام پول را پرداخت کرده باشید و مجاز به انتخاب، برای ورود به بخش مد نظر با انواع و اقسام خطاهای مختلفی روبرو می شوید و مدام از سامانه بیرون می آیید. این معضل فقط برای شما نخواهد بود! همه دانشجویان در همین لحظات با شما اشتراک مصائب دارند. دغدغه شهریه یک طرف، قطع و وصلی ها و خطاهای مربوط و نامربوط از طرفی دیگر جان به لبتان خواهد کرد. و اگر بعد از مدتها تکرار نام کاربری و رمز عبور وارد بخش انتخاب واحد بشوید و نام درس را بزنید به شرط اینکه ظرفیت پر نشده باشد، بتوانید یک درس بردارید، سامانه اجازه انتخاب درس دوم را به شما نخواهد داد و مجدداً باید از اول بارها و بارها این راهها را بروید و هر بار بتوانید یک درس انتخاب کنید. اگرچه دانشگاه سرعت اینترنت را بهانه می کند، اما به عنوان یک برنامه نویس وب، هرگز نمی توانم بپذیرم که انتقال داده های چند کیلوبایتی در یک وب سایت بسیار ساده نیاز به یک اینترنت بسیار پرسرعت داشته باشد. سرورهای دانشگاهها در داخل کشور هستند و سرعت اینترنت معمولی داخل شبکه هم جوابگوی یک انتخاب واحد ساده خواهند بود. پهنای باند در این سرویس ها مشکل اساسی دارد که باید رفع شود و مشخصاً نقص سامانه در استخراج و بارگیری داده ها حتی در روزهای خیلی معمولی هم در این سامانه به وضوح مشهود است. سامانه آموزشیار ظرفیت استفاده این همه دانشجو برای استفاده در لحظه را ندارد. حتی با وجود تقسیم بندی استانی و دانشگاهی، شما در طول زمان اعلام شده نمی توانید یک بار بدون دردسر وارد شوید، کار کوچکی انجام بدهید و خارج شوید. انتخاب واحد این ترم که گذشت. خیلی ها ساعت ها و روزها وقت تلف کردند و آخر سر نتوانستند به آنچه که می خواهند برسند. اما دانشگاه آزاد باید برای این مشکل فکری اساسی بکند. اگر برای دانشجویانش ارزش و احترام قائل است!

مسلماً فکر می کنید که مشکلات به همین موارد خلاصه می شود. اما خیر! اگر بنا را بر این بگذاریم که سویه اُمیکرون همچنان که این روزها رنگبندی شهرهای کشور را به سمت نارنجی و قرمز برده است و بالاجبار این ترم هم باید بصورت مجازی برگزار شود، باید بدانید که دانشجویان با یک معضل بزرگ دیگر مواجه هستند و آن هم سامانه آموزش مجازی «دان» است . سامانه ای که نه اساتید از آن راضی هستند و نه دانشجویان. در طول این چند ترم اگرچه وضعیت این سامانه به مراتب به نسبت قبل بهتر شده است. اما مشکلات در ورود و قطعی های مکرر در این سامانه عملاً فرایند آموزش را تحت الشعاع قرار داده است. یک بار استاد نمی تواند وارد کلاس شود، یکبار دانشجو و همینطور ترم می گذرد و این داستان ادامه دارد. امکانات آموزشی تعبیه شده در سامانه دان بقدری کند و دردسر ساز است که اساتید قید استفاده از گفتگوی تصویری یا نمایش محتوا را می زنند و اگر مشکلی پیش نیاید و سیستم قطع نشود ترجیح می دهند که گفتگوی صوتی را انتخاب کنند. البته که در سمت کاربر یا همان دانشجو هم چت صوتی به سختی امکان پذیر است و بسته به سرعت اینترنت امکان استفاده از آن فراهم می شود. شاید بتوان قسمت چت نوشتاری سامانه دان را بهترین بخش آن دانست که اگر آن هم کار نمی کرد دیگر چه سیستم ارتباطی و چه کلاس آنلاینی!!

همانطور که گفته شد درس خواندن در دانشگاه آزاد با وجود هزینه های بالا و میلیونی آنقدرها هم راحت نیست! . بعید می دانم دانشجویی در این چند ترم توانسته باشد بهره کافی از آموزشها ببرد و چیزی یاد گرفته باشد. درست است که کرونا باعث شد به یکباره به سمت مجازی شدن برویم. اما به نظرم دو سال هم زمان کمی نیست. اگر نتوانسته ایم در این مدت بر مشکلات موجود فائق بیاییم، حتماً باید پاسخگو باشیم. شأن و حرمت اساتید و دانشجویان این نیست که در یک سیستم معیوب فرصت سوزی کنند و در آخر با بی توجهی و یا بهانه های واهی مسئولان مواجه شوند. دانشگاه آزاد باید نسبت به رفع مشکلات سامانه هایش اقدام کند و ضمن پاسخگویی به علل مشکلات فعلی، در جهت  رفع نواقص و بهبود سامانه هایش برای ترم های آتی برنامه ریزی کند. همانگونه که توقع دارد شهریه را به موقع و حتی زودتر از موعد بگیرد، باید نسبت به کیفیت خدمات ارائه شده نیز حساس و مسئول باشد. دوستی دارم که فقط دو روز قادر به حضور در کلاس بود . اما با وجود تمام تلاشهای بی وقفه از ۸ صبح دیروز تا ساعت ۲۴ شب نتوانست برنامه ی مورد نظرش را تکمیل کند و اکنون باید ۴ روز در هفته و آن هم برای یک کلاس در روز مسافتی طولانی را تا دانشگاه برود! آیا در حق این فرد بی عدالتی صورت نگرفته است؟ اگر سامانه های دانشگاه سالم بود و او درست انتخاب واحد کرده بود اکنون نگرانی این را نداشت که بخاطر مرخصی های روزانه برای حضور در کلاس، کارش را به احتمال زیاد از دست بدهد. توقع زیادی نیست اگر دانشجویان دانشگاه آزاد از مسئولانشان بخواهند که یک کار درست و اصولی را برای خدماتی که بابتش پول می گیرند انجام بدهند.