مژده لواسانی: «فاز» جای «نیمرخ» را برای دهه هشتادیها میگیرد
در همین زمینه هشدار سازمان زمینشناسی درباره فرونشست زمین در ایران ۱۰ مهر ۱۴۰۰ تنش آبی در ۳۰۰ شهر کشور/ وضعیت بحرانی در تابستان ۱۴۰۰ ۷ تیر ۱۴۰۰ بعد از نیمرخ، تلویزیون برنامه جریان سازی برای نوجوانان نداشته است و همه امید ما این است که فاز اینگونه باشد؛ چراکه خود نوجوانان در این برنامه […]
بعد از نیمرخ، تلویزیون برنامه جریان سازی برای نوجوانان نداشته است و همه امید ما این است که فاز اینگونه باشد؛ چراکه خود نوجوانان در این برنامه و مسابقه نقش اول قصه هستند.
به گزارش عصر ایران، دوهفتهای هست که پخش مستند مسابقه «فاز» از شبکه دو و امید آغازشده و برای اولین بار مستند مسابقهای (ریلیتی شو) نوجوانانه به روی آنتن تلویزیون رفته است.
این برنامه محصول اوج کودک و نوجوان است و تهیهکنندگی آن را احسان کاوه بر عهده دارد و در جریان این مسابقه تلویزیونی ۲۸ نوجوان دختر و پسر در گروههای مجزا طی ۷ فاز در مراحل جذاب و دیدنی برای حل مسائل اجتماعی پیرامون خود به رقابت میپردازند. آنها در این مسیر باید از استعداد، خلاقیت و مهارت کارگروهی خود کمک گرفته و حمایت مادی و معنوی دیگران را نیز به سمت ایده و فعالیت خود جلب کنند.
در پایان این مسابقه برگزیدگان نشان «فرزند ایرانزمین» را از آن خود و جایزه اعتباری یکصد میلیون تومانی این مسابقه را در قالب حمایت برای اجرای طرح برگزیده دریافت میکنند. در ادامه گفتگوی مژده لواسانی مجری این مستند مسابقه تلویزیونی را باهم مرور میکنیم:
*خانم لواسانی از همکاری با مستند مسابقه فاز برایمان تعریف کنید چه شد که به فاز پیوستید؟
همیشه برایم دغدغه بود که برای نوجوانان امروزی یعنی متولدین دهه ۸۰ کاری انجام داده باشم؛ مخاطبانی که تلویزیون هیچ کار ویژه و خاصی برایشان انجام نداده است. وقتی پیشنهاد اجرا برنامه فاز را گرفتم خیلی خوشحال شدم. چون این برنامه متفاوت بود. هم ساختارش هم دغدغهمندی آن برای نوجوانان و جامعهای که آنها در آن زندگی میکنند. اما در مورد نحوه پیوستن من به این مستند مسابقه، باید بگویم من برنامه جیوگی را دنبال میکردم و یکبار هم مهمان آقای دخانچی در جیوگی بودم و نحوه آشنایی من با عوامل این برنامه به آنجا برمیگردد. حالا هم خوشحال که در کنار یک تیم پرانرژی و خلاق دارم یک کار برای نوجوانان انجام میدهم.
*اشاره کردید که تلویزیون برای نوجوانان دهه هشتادی کار خاصی نکرده است. به نظر شما برنامهسازی برای این طیف مخاطب چه ویژگی دارد و به نظر شما فاز از این استاندارد برخوردار است؟
بله شاید بشود گفت بعد از نیمرخ، تلویزیون برنامه جریانساز برای نوجوانان نداشته است. همه امید ما این است که فاز اینگونه باشد. چراکه خود نوجوانان در این برنامه و مسابقه نقش اول قصه هستند و خیلی با آن پلاتو گویی و گفتگوهای کارشناسانه متفاوت است. حتی با دیگر مسابقههایی که تابهحال برای نوجوانان ساختهشده است هم تفاوت جدی دارد. اینجا یک مستند مسابقه داریم که برایش فکر شده و همهچیز از پیش کاملاً طراحی و برنامهریزیشده است. میتوانم بگویم فاز با نمونههای خارجی ریلیتیشو در این حوزه، کاملاً برابری میکند.
مژده لواسانی
یک برنامه نوجوانانه باید بهشدت روح نوجوانانه داشته باشد. الآن دهه هفتاد نیست و متأسفانه برنامهسازان ما هنوز دارند برای آن نوجوان برنامه میسازند و درک درست و کاملی از نوجوان فعلی وجود ندارد. دارند نیمرخ میسازند اما نوجوان دهه هشتادی که الآن در دهه نود با موبایل و اینترنت و شبکههای اجتماعی و اینها سرگرم است، نیمرخ پسند نیست.
برنامه باید بهشدت به خود نوجوان نزدیک شود. این اتفاق در فاز میافتد و بچهها در چالشهایی شرکت میکنند که خودشان نقش اصلی دارند.
*نقش مجری در این مستند مسابقه چیست؟
بخش عمده برنامه مسابقه است و هر قسمت چهار بخش دارد است. مشخصاً مجری در یک قسمت نقش اساسی دارد و با داوران و کارشناسان گفتگو میکند و در قسمتهای دیگر برنامه هم بهنوعی ربط دهنده بخشهای مختلف مسابقه است.
*خانم لواسانی گویا شما برای پذیرفتن اجرا برای نوجوانان شرایط ویژهای داشتهاید. چطور شد که با فاز همکاری کردید؟
من الآن ۲۸ ساله هستم و از ۱۴ سالگی اجرا در تلویزیون را شروع کردم و اتفاقاً با یک برنامه نوجوانانه هم شروع کردم. الآن هم بعد از ۱۴ سال برگشتم به اجرای یک برنامه متفاوت برای نوجوانان و این خیلی برایم هیجانانگیز است؛ اما همانطور که گفتید من همیشه برای اجرای یک برنامه نوجوانانه گارد داشتم. در تمام این مدت هم بااینکه پیشنهادهایی داشتم اما نمیپذیرفتم چراکه فکر میکردم بعدازاین همهسال و اینهمه اجرا نباید دوباره به اجرای اولم برگردم؛ ولی فاز تفاوت داشت. یک برنامه و تجربه جدید است که انرژی نوجوانانه کاملاً در تمام برنامه جریان دارد و به قول آقای کاوه تهیهکننده برنامه فاز به نوجوانان میگوید: «اگر مشکلی پیش روی خودت میبینی و میتوانی آن را حل کنی، حلش کن. منتظر نباش که دیگران حل کنند و تو نشسته باشی و غر بزنی. بهجای آن آدم بیتفاوت و غرغرو، حساس، سازنده و یک کنشکر اجتماعی باش.»
نظرات بسته شده است.