فیلم‌هایی با موضوع ایران در بوتۀ نقد خسرو‌ معتضد در شبکۀ «آی فیلم»

شبکۀ تلویزیونی «آی فیلم» از امشب (دوازدهم آبان ۱۳۹۷) از ساعت ۱۰ و نیم شب برنامه‌ای با موضوع نقد و پاسخ گویی به شبهات فیلم‌هایی یا موضوع ایران و غالبا مشهور به ضد ایرانی پخش می‌کند.

خسرو معتضد – تاریخ‌پژوه و کارشناس این برنامه- به «عصر ایران» گفت: تا‌کنون بیش از ۱۰ برنامه ضبط شده است و به دروغ هایی که در فیلم هایی مانند «۳۰۰»، «بدون دخترم هرگز» و «آرگو» به ایرانیان نسبت داده شده پاسخ داده‌ام.

معتضد گفت: مثلا در فیلم «بدون دخترم هرگز» در حالی سبزی‌خواری ایرانیان را به «علف‌خواری» تعبیر و تحقیر کرده که اکنون در آمریکا غذاهای چینی و گیاهی بهترین خوراک‌ها شناخته می‌شوند و دریافته اند استیک‌های آمریکایی از عوامل مهم ابتلای گسترده به سرطان معده  است.

وی درباره فیلم دیگر-۳۰۰- با موضوع «خشایارشا» هم گفت: در این فیلم لشگر ایران، غالبا سیاه پوست اند و چهره و بدن خشایارشا در آن زمان مثل «تتلو»ی دوران ما و پر از خال کوبی است!

معتضد تصریح کرد: به رغم ادعاهای سازندگان هیچ انطباقی میان آنچه در این فیلم ها نمایش داده می شود با نوشته ها و تحقیقات «هرودوت» نیست و من این موارد را در برنامه ها بازگفته ام.

خسرو معتضد دربارۀ فیلم «آرگو» – با موضوع و داستان فرار ۶ تن از دیپلمات ها و کارکنان سفارت آمریکا به سفارت کانادا پس از اشغال سفارت در ۱۳ آبان ۱۳۵۸- نیز گفت: ساختمان سفارت کانادا رو به روی پارکینگ اتاق بازرگانی در خیابان طالقانی (تخت جمشید) و در نزدیکی سفارت آمریکا قرار داشت و ۶ آمریکایی خود را به سرعت به آنجا رساندند و چنان که هامیلتون جردن در کتاب خود نوشته مطبوعات آمریکایی با خود قرار گذاشتند این خبر را منتشر نکنند و سه ماه آنان پنهان بودند و این ماجرا داستان عجیب و غریب و پیچیده ای نبود که آن همه ادعا و دروغ در فیلم مطرح شده و به نظر من آقای بن افلاک، یک کلاه بردار است.

این نویسنده و تاریخ پژوه یادآورشد: فیلم هایی که دربارۀ ابن سینا و عمر خیام ساخته شده هم خالی از اشکالات متعدد تاریخی نیست.

با پخش این برنامه حضور خسرو معتضد در تلویزیون پررنگ‌تر می‌شود چرا که برنامه‌ای هم در شبکۀ تلویزیونی «آموزش» دارد.

این تاریخ‌پژوه و روزنامه نگار با بیش از ۵۵ سال پیشینۀ کار مطبوعاتی، هر چند بازنشستۀ وزارت بهداری است ولی سال‌ها با رادیو و تلویزیون ملی ایران نیز همکاری داشته و فیلم‌های متعدد تاریخی برای تلویزیون ایران خریداری کرده و با فیلم و سینما نیز آشناست.

از این رو می‌توان پیش‌بینی کرد برنامۀ جدید، جذاب و دست کم متفاوت باشد خاصه آن که وقتی بحث ایران و فرهنگ ایران به میان می‌آید مرزبندی های سیاسی و ایدیولوژیک رنگ می‌بازد و حساسیت و موضع‌گیری نسبت به برخی اظهارات او در مباحث تاریخی دربارۀ این نقدها قاعدتا دیگر جایی نداشته باشد.