محدودیت شبکه های اجتماعی در استرالیا و خوشحالی اصولگرایان

رسانه های اصولگرا و دلواپس تلاش می کنند با برجسته سازی موضوع محدودیت برای نوجوانان و کودکان در استفاده از شبکه های اجتماعی و پیام رسان ها در دیگر کشورها به ویژه کشورهای غربی، به صورت غیرمستقیم این تشابه را در ذهن مخاطب ایجاد کنند که ایران در فیلترینگ تنها نیست بلکه هم ایران هم دیگران از جمله کشورهای غربی در حال ایجاد محدودیت و بستن هستند.

۲- در همه این کشورهایی که نام برده شده اند از جمله استرالیا، فرانسه، بریتانیا و سوئیس، موضوع محدودیت استفاده از شبکه های اجتماعی برای نوجوانان (افزایش حداقل سن عضویت در شبکه های اجتماعی) از سوی دولت یا پارلمان مطرح و دنبال می شود. سه کشور استرالیا، سوئیس و بریتانیا، دارای دولت های پارلمانی هستند یعنی دولت از سوی اکثریت پارلمانی تشکیل شده است.

این در حالی است که در ایران، دولت خواهان باز شدن و رفع فیلتر شبکه های اجتماعی و پیام رسان های فیلتر شده است. رفع فیلتر یعنی از شعارهای اصلی رئیس جمهوری پیروز در انتخابات بود.

در همه این کشورها، اعمال محدودیت یا از سوی دولت انجام شده یا از سوی دولت در حال بحث و بررسی و برنامه ریزی می شود.  این در حالی است که در ایران، دولت مخالف فیلترینگ است و قصد دارد به فیلتر پایان دهد اما نمی تواند.

تفاوت دیگر ایران و دیگر کشورها نیز این است:  در همه کشورهای جهان به استثنای ایران، تصمیم گیری درباره فیلتر شدن یک وب سایت اینترنتی یا باز شدن آن تنها در دایره یکی از این ۳ نهاد رخ می دهد. دولت، پارلمان و دادگاه.
در هر کدام از این سه نهاد، محدودیت یا فیلترینگ انجام شود هم مسوولیت و پاسخگویی برعهده همان نهاد است هم راه تغییر و لغو محدودیت یا فیلترینگ از طریق همان نهاد وجود دارد.

با این حال در ایران این موضوع به نهادی خارج از دولت و دادگاه و پارلمان سپرده شده است. به شکلی که موضوع تقریبا قفل شده و دولت و شخص رئیس جمهوری هم با وجود تلاش برای رفع فیلتر، نتوانسته اند آن را محقق کنند.

۳-  به استثنای چین و کره شمالی، در زمینه فیلترشدن پربازدیدترین وب سایت های جهان، ایران در رتبه اول جهان است. حداقل نصف آنها در ایران فیلتر هستند.
همچنین درباره پربازدیدترین شبکه های اجتماعی در جهان نیز این گونه است. برخی از آنها قبل از اینکه در ایران گسترش یابند در همان ابتدای کار فیلتر شدند مثل تیک تاک چینی.

پربازدیدترین وب سایت های جهان به این ترتیب هستند:
گوگل، یوتیوب، فیس بوک، اینستاگرام، چت جی پی تی  chatgpt، ایکس / توییتر ، ویکی پدیا، reddit، واتس اپ و بینگ. از این تعداد، یوتیوب، فیس بوک، اینستاگرام، توییتر، ردیت فیلتر هستند.

پربازدیدترین شبکه های اجتماعی و پیام رسان های جهان هم به این ترتیب هستند:
فیس بوک، یوتیوب، اینستاگرام، تیک تاک، وی چت، تلگرام، اسنپ چت، ردیت، پینترست.

از این تعداد، فیس بوک، یوتیوب، اینستاگرام، تیک تاک، تلگرام، اسنپ چت و ردیت ( ۷ از ۱۰) فیلتر هستند.

چرا باید ایران چنین جایگاهی داشته باشد؟ چرا و به چنین دلیلی این فیلترینگ انجام شده است؟ چرا مردم ایران برخلاف مردم جهان، باید با چنین محدودیت هایی روبه رو باشند؟

وقتی مردم و دولت و کارشناسان در ایران، مخالف هستند چرا باید این سطح بی سابقه از فیلترینگ وجود داشته باشد؟

چرا آنچه در سراسر جهان، موضوع عادی است در ایران به یک معضل و مشکل و حسرت تبدیل شده تا از فعالان اقتصادی و گردشگری تا مادر بزرگ ها و پدربزرگ ها درگیر این مشکل باشند.

برخی هم با طرح این عبارت که “در همه کشورهای جهان، فیلترینگ وجود دارد” ، فیلترینگ اکثر پربازدیدترین و پرکاربردترین وب سایت های جهان در ایران را توجیه می کنند ولی واقعیت چیز دیگری است. اینجا هم تلاش برای گمراه سازی وجود دارد.

فیلترینگ شماری از وب سایت ها در همه جهان پذیرفته شده و هیچ اعتراضی هم به آن صورت نمی گیرد و کسی خواهان بازگشایی آنها نیست. این فیلترینگ براساس ممنوعیت های جهان شمول انجام می شود: وب سایت های کلاهبرداری، سوء استفاده مالی و جنسی، سوء استفاده از کودکان، وب سایت های تبلیغ نژادپرستی، نفرت افکنی، سایت های فروش مواد مخدر، مواد ممنوعه مثل فروش سلاح ، مواد مخدر، مواد روان گردان، سایت های فروش  و پذیرش صدور مدارک جعلی یا پذیرش سفارش فعالیت های غیرقانونی مثل قاچاق انسان یا قتل انسان ها، وب سایت های تبلیغ یا تحریک به خشونت، انتشار محتوای پورنوگرافی، نقض قوانین کپی رایت، آموزش فعالیت های غیرقانونی، سایت های فروش ابزارهای جاسوسی و غیرقانونی.

هیچ کس با فیلتر شدن این وب سایت ها نه مخالف است و نه مشکلی دارد بلکه مورد استقبال همگان هم قرار می گیرد اما انچه در ایران رخ داده فراتر از همه این موارد است.

در ایران، ابزارهای ارتباطی مدرن فیلتر شده اند. مثل اینکه بدانیم در کشوری، تلفن ثابت یا موبایل ممنوع شده چون تعدادی از طریق آنها، دست به کلاهبرداری می زنند یا سوء استفاده می کنند. همانگونه که خدمات تلفنی یا اینترنتی بانک ها به بهانه سوء استفاده و کلاهبرداری تعدادی، مسدود نمی شود.

فیلترینگ فعلی به گونه ای است که هیچ مقام ایرانی نمی تواند از آن با افتخار در مجامع جهانی یاد کند و این وضعیت را اعلام کند.

در شرایط فعلی، ایران در قله فیلترینگ جهان قرار دارد تا کشور، رکوردار استفاده از فیلترشکن هم باشد. وضعیتی که نه تنها به نارضایتی و خشم عمومی دامن زده بلکه باعث آلودگی گسترده گوشی موبایل مردم، زمینه سازی برای نفوذ سایبری و تخلیه اطلاعاتی، آلودگی شبکه های نرم افزاری و سخت افزاری و افزایش آسیب پذیری سایبری ایران شده است.