انتقاد زیدآبادی از برگزاری نماز جمعه به امامت کاظم صدیقی/ قرار است چه سود و منفعتی برای حکومت برساند که تاب مستوری از دست داده‌ اند؟

حالا قرار است که آقای صدیقی این هفته در مقام امام جمعۀ تهران خطبه بخواند. از نظر شخص من، چه او خطبه را بخواند چه فردی مثل سیداحمدخاتمی و یا دیگران کمترین توفیری ندارد زیرا نه در نماز جمعه شرکت می‌کنم و نه انتظار خیری عمومی از هیچکدام دارم.

با این حال، واضح است که بخش بزرگی از افکار عمومی روی نمازجمعه خواندن آقای صدیقی به شدت حساس شده است. در واقع حضور و عدم حضور او جنبۀ نمادین به خود گرفته است. مردم می‌پرسند؛ در حکومتی که اگر فرزند یک فرد به دلیل زمان تولدش در کشور دیگری به دنیا آمده و شهروند قهری آن کشور شده است، آن فرد برای حضور در مناصب بالای دولتی منع قانونی دارد، حال چطور فرد دیگری که برای فرزندش پروندۀ فساد تشکیل شده است، هیچ مشکلی ندارد و می‌تواند به عنوان امام جمعۀ پایتخت مردم را به رعایت “تقوای الهی” دعوت کند؟

وقتی که حضور سیدمحمد خاتمی در یک قاب عکس مشترکِ تصادفی با فلان خبرنگاری که بعدها هتاک از کار درآمده است، سند جرم شخص خودش معرفی می‌شود، آنگاه چطور فردی که پیرامونش شائبه و پروندۀ فسادمالی شکل گرفته است، با کوچکترین محدودیتی روبرو نمی‌شود؟

امامت جمعۀ آقای صدیقی در این هفته، قرار است چه سود و منفعتی برای حکومت و یا حتی هم طیفی‌های او برساند که تاب مستوری از دست داده‌اند؟ این کار معنایی جز اصرار بر لجاجت با بخش بزرگی از افکار عمومی و نتیجه‌ای جز واکنش طعن‌آمیز و همراه با سرخوردگی آنها در بر دارد؟