پایگاه خبری رسا نشر – شبنم حاجی اسفندیاری: همانگونه که پیشتر گفته شد هر چهارشنبه با بخشی به نام زن امروز به بررسی نیازها، مشکلات و چالش های زنان می پردازیم. در این نوشتار به بررسی شناخت خود زنان و چالش‌هایی که ممکن است در این زمینه برای آنها رخ دهد، می‌پردازیم.
درگیری های روزمره دختران جوان و زنان از زمان تحصیل، کار و از آن مهم تر ازدواج و نگهداری از فرزندان باعث می‌شود که فرد خود و ماهیت خود را به فراموشی بسپارد. و جالب اینجاست که زن یا مادر، هرچقدر خود را بیشتر غرق در مسئولیت ها و تعهدات می کند، بیشتر احساس فداکاری می کند. یعنی در ناخودآگاهش درک می کند که این بار، این مسئولیت و مشکلات زیاد هستند، اما اشکالی ندارد، خانواده، همسر، فرزندان و … به این نیاز دارند و این وسط من هستم که باید فداکاری کنم. همین احساس فداکاری بجا و حتی گاهی نابجا نقطه شروع فراموشی خود یا همان “زن” بودن است.
این مثال در فیلم های ایرانی بسیار مرسوم است. که رنان به محض مادر شدن خود و همسرشان را فراموش می کنند. به ظاهر خود کمتر می رسند. به همسرشان و ارتباط عاطفی با وی کمتر توجه می کنند و تمام زندگی‌شان رسیدگی به فرزندان می‌شود. خیلی کلیشه ای است. اما واقعیت دارد. اطرافمان را نگاه کنیم، از این دست خانمها بسیار می‌بینیم.
فراموشیِ خود و نادیده انگاشتن وجودِ زنانگیِ ما در آینده به یک غده بزرگ سرطانیِ بعضاً غیر قابل درمان تبدیل می شود که به آن می گویند: “افسردگی”.
کم نیستند زنانی که با فراموشی خود و فداکاری برای خانواده، همسر و فرزندان، در سنین بالا دچار استرس، بیماری و افسردگی های شدید شدند. و زمانی به خود آمدند که دیگر خیلی دیر شده است. بنابراین پیش‌نیاز پذیرفتن هر مسئولیت و تعهدی را من، مستلزم شناخت خودم از خودم می‌دانم. آیا منِ نوعی برای پذیرش این همه مسئولیت و تعهّد آمادگی جسمی و روحی دارم؟ آیا من می توانم با پیش زمینه زندگی مرفه در گذشته، اکنون با یک مرد بی پول در دورترین نقطه شهر و به دور از امکانات زندگی کنم؟ آیا من آمادگی مادر شدن را دارم؟ آیا چیزی از تربیبت فرزند می دانم و انبوهی از سوالات که باید در مورد خودتان بدانید. شناخت خود و پاسخ به سوالات و یافتن جواب‌ها می تواند به شما قبل از درگیر شدن در هر ماجرایی چاره‌ساز باشد.
اما شناخت خود چیست؟ شناخت خود، آگاهی از خود، احساسات، اعتقادات، قدرت‌ها و ضعف‌های فردی است. این آگاهی به ما کمک می‌کند تا بهتر با خودمان و دیگران ارتباط برقرار کنیم و تصمیم‌گیری‌های بهتری انجام دهیم.
مطالعات من در باب شناخت خود و بررسی انواع تفکر‌ها و مکاتب نشان می دهد که درگیر کردن ذهن با اصطلاحات و نظریه های فلسفی نه تنها منجر به شناخت خود نخواهد شد، بلکه انسان را بیشتر درگیر داشته ها و نداشته های مادی و معنوی می کند. قرار نیست از خودمان یک راهبه مقدس و یک مدیر همه چیز‌دان بسازیم. همین که بتوانیم یک زندگی عادی اما سرشار از خوشحالی و رضایتمندی داشته باشیم کافیست. بنابراین برای خودشناسی هرگز به سراغ صفحات انگیزیشی یوگا محور و فمینسم پرور نروید. تعبیر من از این زنان که خود را مربی خودشناسی می دانند همیشه یک انسان حسودِ خودخواه و شکست خورده در زندگی است که می خواهد راه زندگی و سعادت را به شما نشان دهد، اما خودش یک روز هم تجربه زندگی خوب را نداشته است.
شناختِ خود در عین حالی که نیاز به تأمل دارد، آنقدرها هم سخت نیست و می توان با کمی دقت و بررسی در احوالات خود و رفع معایب درونی و تقویت نقاط ضعف، برای داشتن یک زندگی عادی و موفق تلاش کرد.
اینکه ما زنان خودمان را فراموش کرده ایم و یا ترجیح داده ایم سکوت کنیم، حتماً دلایلی داشته است. از ترس و اضطراب گرفته تا عدم شناخت از خود. که مهمترینش را همین عدم شناخت باید دانست. زنان برای شناختِ خود با چالش های متعددی روبرو هستند. اما مهمترین این چالش ها عبارتند از:
- کمتر ارزیابی خود: زنان معمولاً خود را کمتر ارزیابی می‌کنند. این ممکن است به دلیل عدم اطمینان یا ترس از افتادن در نظر دیگران باشد.
- بدست آوردن بازخورد مناسب: زنان به طور کلی بازخورد کمتری دریافت می‌کنند. این می‌تواند توانایی‌های آنها را محدود کند.
- تاثیر گذاری بازخورد بر زنان: زنان به بازخوردها حساس‌تر هستند و ممکن است آنها را به شدت در نظر بگیرند
در بخش بعدی ما این چالش ها را بررسی می کنیم. و برای آنها راه حل پیدا می کنیم تا بتوانیم با شناخت از خود، بدانیم که دقیقاً چه کسی هستیم؟ چه نیازهایی داریم؟ چه توقعاتی داریم؟ چه توانایی هایی داریم؟ و بر اساس آن بتوانیم شرایط فعلی خودمان را بررسی کنیم. و یک تصمیم بزرگ بگیرم. آن هم تغییر شرایط فعلی به شرایط مطلوب است.
تا هفته بعد
در پناه خداوند متعال
نظرات بسته شده است.