نورعلی تابنده در بیانیه‌ای درباره‌ی حوادث اخیر خیابان گلستان هفتم پاسداران، ضمن توضیحاتی درباره‌ی مسلک درویشی به مریدانش گفت لازم نیست به تهران بیایند.

به گزارش فرارو، متن کامل این بیانیه در پی می‌آید:

بسم الله الرحمن الرحیم. من یک عمر در زیر سایه تعالیم و مقررات اسلام زندگی کرده‌ام و امیدوارم که در موقع رفتنم هم خداوند این توفیق را بدهد که در اعتقاد به اسلام و ایمان باقی باشم، انشاء الله. بعد از آن هم مساله شیعه و سنی بودن در مذهب است که من هم همانطور که آقایان علمای اعلام گفته‌اند معتقدم که نباید بین شیعه و سنی دشمنی باشد و باید سعی کرد که اینها به هم نزدیک بشوند. البته من خودم اعتقاداتم بنا بر مذهب شیعه است، شیعه‌ی دوازده امامی، که منتظر ظهور دوازدهمین امام (عج) هستم.

به هر تقدیر در چند روز اخیر ظاهرا مثل اینکه تصادمی شده که دقیقا نمی‌دانم بین چه کسانی و چه طوری است، گویا چند نفر هم کشته شده‌اند که به هر جهت من متأثر شدم و از صمیم قلب رفتن آنها را به سوی خدا از جانب خود و فقرا به بازماندگان محترمشان تسلیت می‌گویم.

همچنین شنیده‌ام خیلی از فقرا هم شاید برای تسلیت به این بزرگواران و یا شاید جهات دیگری عازم تهران هستند، حال آنکه من قبلا هم گفته‌ام به تهران آمدنشان صحیح نیست، برای اینکه هم جمعیت اینجا زیاد می‌شود و معلوم نیست بتوانند به راحتی به سر ببرند و هم اینکه اگر بیایند و برگردند، سفر کوتاهی خواهد بود برای اینکه در تعطیلات عید نوروز مردم برای گذراندن تعطیلات از تهران بیرون می‌روند، پس بهتر است در منزل خودشان باشند برای آمادگی پذیرایی از مسافرینی که در ایام تعطیلات می‌آیند. اگر هم بابت سلامتی من دل نگران هستند، و می‌خواهند به تهران بیایند، بحمدالله حالم خوب است و جای هیچگونه نگرانی نیست. بنابراین در این مدت به تهران نیایند.

اما در مورد درویشی، این مرام در بین همه‌ی مردم ایران و بلکه مسلمانان جهان مورد محبت و احترام است. البته خود درویشی را ممکن است نفهمند که چیست، ولی مرام درویشی کاملا مورد محبت و اعتقاد و اعتماد مردم است، ما می‌گوییم خداوند دو نفر را که آفرید برای این بود که اینها با هم زندگی کنند و یک زندگی اجتماعی داشته باشند، نه اینکه با هم اختلاف داشته باشند.

اعتقاد من این است که همه‌ی رجال مملکت و بلکه همه‌ی ممالک دنیا باید بکوشند دشمنی‌ها را از میان بردارند و با نظر موافق به هر بشری نگاه کنند و تصور کنند که این بشری که خدا آفریده مخلوق او است و خداوند به مخلوقش نظر دارد، بنابراین ما نیز باید به دیگران نظر محبت داشته باشیم.

البته من چون مرامم درویشی است و در درویشی دخالت‌های سیاسی نیست، من فقط نظر خود را می‌دهم و امیدوارم این نظر هم مورد قبول و اجرا قرار بگیرد. خوشبختانه امروز که عنان مملکت در دست بزرگانی است که به خدا و رسولش (ص) معتقدند، خوب است که آنها سعی کنند دشمنی‌ها را که موجب این قبیل درگیری‌های دردناک و این طور نگرانی‌ها و غصه‌ها می‌شود از داخل جامعه بردارند. آنها باید سعی کنند که دشمنی‌ای در بین مردم نباشد و به دیده محبت به یکدیگر نگاه بکنند. اگر به این طریق باشد، آنهایی هم که مهر ندارند، یعنی نمی‌خواهند مهر بورزند، خودبخود از جامعه طرد می‌شوند و محتاج به طرد حکومتی نیست و جامعه اینها را طرد می‌کند.

الحمدلله فقرا در تعلیماتی که می‌بیند و دیده‌اند، چه در مجالس رسمی فقری و چه در مجالس وضع و خطابه، همگی آماده‌ی صله و دوستی هستند. البته گاهی نا امنی موجب می‌شود که اینها فکرشان هم نا امن شود و کارهایی برخلاف این مسیر بکنند. این را نیز باید همه بدانند فقط آن کسانی که در واقع دستورات شرعی و عرفانی را رعایت می‌کنند، درویش حساب می‌شوند و درویش واقعی هستند. ولی همانطور که الان همه‌ی مردم دستورات پیغمبر (ص) را اجرا نمی‌کنند و اشخاص کافری هستند، بعضی‌ها هم هستند که با وجود اینکه آنچه پیامبر (ص) صراحتا فرموده شنیده‌اند ولی گویا اصلا نشنیده و کافر به آن هستند و مثلا در دستورات شرعی در نماز خواندن یا روزه گرفتن کوتاهی می‌کنند، این درویش‌ها نیز چنین محسوب می‌شوند. اما همانطور که پیغمبر (ص) می‌خواست همه‌ی مردم صالح و نیک باشند و حتی در قران مجید خطاب به پیامبر (ص) می‌فرماید: «لَعَلَّکَ بَاخِعٌ نَفْسَکَ أَلا یَکُونُوا مُؤْمِنِینَ» تو داری خودت را نابود می‌کنی که اینها چرا ایمان نمی‌آورند و در آن زمان، خود پیغمبر (ص) هم نگران بود از مردمی که به او ایمان نمی‌آوردند، ما هم می‌خواهیم که همه ایمان بیاورند و دستورات را اجرا کنند.

بنابراین ممکن است در مسلک درویشی هم کسانی باشند که برخلاف دستورات درویشی و عرفانی رفتار می‌کنند، یا روی غلبه‌ی احساسات و با ابراز احساسات قوی از کوره در می‌روند و چه بسا مرتکب اعمال نادرست و نامقبول درویشی شوند، باید جلوی آنها را گرفت که از کوره در نروند، ولی بالاخره آنها هم انسان‌هایی هستند که باید به حالشان رسیدگی شود تا به خطای خود پی برند. انشاءالله بعد از این در جامعه ما و حتی در همه جوامع، امیدوارم که جنگ و جدال از بین برود و همه با مهر و محبت با یکدیگر زندگی کنند: والسلام