این روزها همگی به نیروی های متعهدی برای تبلیغ آنچه نمی خواهند بدل شده اند ، تبلیغی از در مخالفت؛ گویا موافقان این موضوع از تاکتیک بدنامی بهتر از گمنامی است بهره می‌برند. تصویری در شبکه های اجتماعی دست به دست می شود و اغلب افرادی که آن را در صفحات شخصی شان گذاشته اند، هدفشان اعلام نارضایتی بوده است، نه تبلیغ و عده کثیری هم کامنت می گذارند تا مخالفت خود را اعلام کنند . این ها نشانه چیست؟ نشانه به هم ریخته شدن امنیت روانی خانواده‌های ایرانی، خصوصا زنان. اماری که یک فرد تا دیروز گمنام در همین مرکزی که با این تصویر به خبر روز ایران بدل شده است، از خانواده های چند همسر ارائه می‌دهد، ۱۰۰ هزار خانواده است. طبق آخرین آمارهای ارائه شده در ایران ۲۵ میلیون خانوار زندگی می کنند. سهم این صد هزار مرد چند همسره چقدر است؟
به نظر می رسد به جای اعتراض به تبلیغ چند همسری بهتر باشد مخالفان دست به کارهای فرهنگی بزنند، مثلا درباره شروط ضمن عقد روشنگری کنند، الزامات روز را تشریح کنند و برای داشتن زندگی بهتر از خودشان اغاز کنند. انگار در این هیاهوی چند همسری به راه افتاده، آنچه فراموش شده است، همان چیزی است که ما می خواستیم اما سخت درگیر نظر دادن درباره آنچه نمی‌خواهیم شده ایم.
چند همسری هیچ گاه سبب خیر و برکت نبود و نیست. حتی همسران اولی که رضایت می دهند، از سر دلخوشی نیست که موافقند، اضطرار عامل موافقت زنان با ازدواج مجدد شوهرانشان است. شاید بهتر باشد به کسانی که نگران بی شوهر ماندن دختران و تجرد قطعی هستند، سرنوشت میترا استاد را یادآوری کرد. مشهورترین همسر دوم دهه نود؛ بهتر است دامنه این بحث را جمع کنیم و به جای اعلام نظر درباره آنچه دوست نداریم، درباره آنچه ترجیحمان است صحبت کنیم. سال های طولانی است درگیر بحث درباره نخواسته هایمان هستیم. انگار کافی است.
* روزنامه‌نگار