آنچه می خوانید برداشتی از راند پایانی عصر جدید است:
۱- احسان علیخانی درباره پارسا خائف پسر نوجوان اردبیلی که با معجزه حنجره اش، عصری جدید از موسیقی سنتی و آذری را برای هم سن و سال هایش گشوده است؛ گفت که او رنج سفر شبانه از تهران به اردبیل را به جان خریده بود تا به عهدی که با خواهر کوچکش بسته بود وفا کند. آیا او واقعا ۱۴ ساله است یا درون او مرد جاافتاده ی چهل ساله ای زندگی می کند؟ در جامعه ای که هیچ برنامه ای سر ساعت شروع نمی شود و روی « قول من حساب کن» هیچ کس نمی توانیم حساب کنیم این پسر نمونه جوانه هایی هست که آینده روشنی را برای ما رقم خواهند زد.
احسان علیخانی ادامه داد: «اگر به جای پارسا بود نهایتا برای خواهرش یک عکس و قلب می فرستاد.» بدجور اسیر قیل و قال استیکرها شده ایم. نکند با شلیک استیکرها، واژه های عاشقانه و مهرآفرین، قتل عام شوند.
۲- مربی پارسا خائف گفت:« یکی از راه های خوشبختی، برآورده کردن آرزوهای دیگران است.» حرفی غریب به ویژه برای سیاستمدارها که بقیه را پایین می کشند تا خودشان بالا بروند. کسانی که شغل شان، حسادت به پیشرفت دیگران است. کاش به جای حسادت ؛ کمی هم طعم خوشبختی را مزه مزه کنند.
۳- فاطمه عبادی از سرزمین خسته خوزستان که با شن نقاشی می کشد؛ تئاتر اجرا می کند؛ قصه می گوید؛ شعر می سراید؛ موسیقی می نوازد؛ قلب را می فشرد؛ چشم را خیس می کند و از دل جامعه روایت می خواند.
او این بار قصه ایثار را به تصویر کشید. ایثار مادری که قلب دخترش را به مردی بخشید تا پریسا زنده بماند. روایتی تلخ با درون مایه ای شیرین. عبادی درباره کار چند دقیقه ای خود گفت: «برخی از کارهای کوچک اثری ماندگار دارند. مثل بارش کوتاه باران که به درختی تنومند می رسد یا گفتن یک دوستت دارم ساده که بر دل می نشیند و با دل بازی می کند.» مواظب حرف‌ها و کارهایمان باشیم. گاهی یک کلمه کوچک؛ انسانی تنومند را آب می کند و گاهی یک آفرین ساده، پارسا خائفی را رشد می دهد.
احسان علیخانی با دعوت از پریسای کوچک؛ دوباره به فاز ماه عسل رفت. چرا این پسر خوب؛ به گریاندن علاقه دارد؟
۴- دختران نینجا تنها فینالیست های عصر جدید بودند که نمایشی گروهی را ارائه دادند. ارائه کار جذاب تیمی در جامعه ای که با کار گروهی بیگانه است توسط بانوان یک امتیاز ویژه برای تحسین شدن است. دخترهای این سرزمین با همه ی درهای محدودیت ها این چنین می درخشند،اگر قفل درب محدودیت ها بر روی آنها باز شود، چه می کنند؟
۵- سعید فتحی روشن شعبده بازیِ عجیب و جذابی ارائه داد و همه را میخکوب نمایش رازگونه اش کرد. سعید با اجراهای فوق العاده هم آینده روشنی را برای خود به تصویر کشید و هم فصلی نو را برای شعبده بازی رقم زد. احتمالا از این پس، این هنر سهم بیشتری در تلویزیون داشته باشد.
۶- پسر لاغراندام شیرازی با چهره ای متفاوت و با اراده ای بلند در میانه ی حرکات شگفت آورش؛ چند تار گیس های آشفته اش را برید.
گیسو و مو حقی بزرگ بر گردن شاعران عشق سرا دارد چون که شاعران بلندآوازه این سرزمین از هم آغوشی خیال با گیسو، مضامین غنایی زیبایی افریده اند. روزگاری دیدن تار گیسو معشوقه آرزوی هر جوانی بوده است و به تعبیر لسان الغیب: زلف بر باد مده تا ندهی بر بادم» اما امروز شغل گشت ارشاد، ارشاد دخترهایی است که گیس های آشفته شان علاقه ای به ماندن در زیر روسری ندارند و گیسو دل جوان های امروزی به لرزه نمی اندازد. محمد در چه دوره ای مانده که دل به گیس بریدن بسته؟
۷- احسان علیخانی با عصر جدید توانست مردم را تا ساعت دو نیمه شب بیدار نگه دارد و میلیون ها رای را جذب کند. کاری که پیش تر فقط عادل فردوسی پور با برنامه نود توانسته بود انجام دهد اما نود و عادل قربانی محبوبیت خود شده و از صفحه رسانه ملی حذف شده اند. علیخانی به سرنوشت عادل دچار نشود!
در همین زمینه
مربی پارسا خائف گفت:« یکی از راه های خوشبختی، برآورده کردن آرزوهای دیگران است.» حرفی غریب به ویژه برای سیاستمدارها که بقیه را پایین می کشند تا خودشان بالا بروند. کسانی که شغل شان، حسادت به پیشرفت دیگران است. کاش به جای حسادت ؛ کمی هم طعم خوشبختی را مزه مزه کنند.
برنامه استعداد یابی عصر جدید که با استقبال و اقبال عمومی زیادی مواجه شده است، با اجرای پنج فینالیست به ایستگاه آخر رسید و تا ۴۸ ساعت آینده با رای مردم، قهرمان این برنامه تلویزیونی مشخص و معرفی می شود.