آقای تلویزیون! چاه مکن بهر کسی…
به نظر شما اگر در رسانهای مثلا یک روزنامه یا یک سایت، مطلبی نوشته میشد که صدای اعتراض تقریبا نیمی از جامعه را بلند میکرد، تلویزیون چه برخوردی میکرد؟
به نظر شما اگر در یکی از تلویزیونهای اینترنتی اتفاقی مانند شبکه کیش میافتاد، تلویزیون چه برخوردی میکرد؟
بگذارید برایتان بگوییم. این اتفاقها را آنقدر بزرگ میکرد تا آن رسانه تعطیل و احتمالا فرد اشتباه کننده راهی زندان شود. کافی است یک هفته پشت سر هم اخبار ۲۰:۳۰ شبکه دو تلویزیون را نگاه کنید تا متوجه شوید چه میگویم.
وقتی نوبت به اشتباهات خود تلویزیون میرسد، این اشتباهات فردی خطاب میشود و مجریان میگویند نباید آن را به کل سازمان صداوسیما تعمیم داد. کاری که دقیقا خود تلویزیون انجام نمیدهد.
در برنامههای سیاسی تلویزیون که الان رسما در اختیار جریانی خاص است هرگاه به مسؤولانی که زمانی در ایران پست داشتند و الان در خارج از کشور هستند میرسند، آنها را به اصلاح طلبان وصل میکنند و میگویند تفکر اصلاح طلبی یعنی این!
بخش خنده دار ماجرا این است که خود تلویزیون، مهاجران زیادی به خارج از مرزهای ایران داشته است. مزدک میرزایی آخرین نمونه آن و سید محمد حسینی مشهورترین آن. چه بازیگرانی که سابقه کار در تلویزیون را داشتند راهی شبکههای ماهوارهای شدند.
یک ضرب المثل قدیمی است که خوب است مدیران تلویزیون آن را یک بار دیگر مرور کنند:« چاه مکن بهر کسی، اول خودت، دوم کسی»
تلویزیون وقتی به خودش میرسد سکوت میکند و با به سرعت با ماست مالی کردن ماجرا، سعی میکند به گونهای القا کند که گویی نه خانی آمده است نه خانی رفته است. اما وقتی نوبت به دیگران میرسد به خاطر یک دستمال قیصریه را به آتش میکشد.
گزارش یک از مجریهای ورزشی در مورد ماندن سعید معروف در آمریکا و یا برخی از گزارشهای فرهنگی در مورد تئاترها، فیلمهای سینمایی و کتابها، نمونه بارز رفتار آقای تلویزیون با دیگران است.
رخ دادن اشتباه و وصل کردن آن به زمین و زمان آسان ترین کار ممکن است. کار آسانی که تلویزیون در آن استاد است.
شوخی نابهجای مجری شبکه سه با لوگوی باشگاه استقلال، یک اشتباه بود. مجری فکر میکرد با این کری خواندن برنامه را جذاب میکند و فکر نمیکرد احساسات استقلالیها با این شوخی جریحه دار میشود. با عذرخواهی و جبران اشتباه، مسئله حل میشود و تمام.
تلویزیون و همه ما باید بدانیم که در هر کاری مثل کار رسانه، اشتباه رخ میدهد و نباید با این اشتباه به گونهای برخورد کنیم که کار به اخراج و تعطیلی برسد.
به قول حضرت حافظ:
گناه اگر چه نبود اختیار ما حافظ // تو در طریق ادب باش و گو گناه من است
سهو و خطای بنده گرش اعتبار نیست // معنی عفو و رحمت آمرزگار چیست