برای کودکان خوزستانی …

 

در خبرها داشتیم که در خوزستان، استان نفت خیز و بزرگ این کشور ۱۲ هزار کودک از حق تحصیل محرومند. آن هم فقط و فقط بخاطر فقر!! خیلی زشت است که در کشوری که روزانه میلیون ها تومان خرج تبلیغات و تشکیلاتش می شود تا به دنیا ثابت کند که ما رفاه و آرامش و عدالت را همزمان با هم داریم، کودکانی باشند که فقط به دلیل نداشتن یک جفت کفش و یا یک کیف نتوانند به مدرسه بروند.

رسا نشر، شبنم حاجی اسفندیاری: صبح گاهان با ناز و نوازش مادر از خواب بیدار می شود و تا لباس بر تن کند صبحانه مقوی روی میز آماده است تا نور دیده خانواده جهت فتح سنگرهای علم و دانش آماده شود. خط اتوی لباس مدرسه اش با استانداردهای جهانی منطبق است. قبل از رفتن مادر انواع خوراکی ها و تغذیه زنگ تفریحش را درون کوله اش قرار می دهد. نمی داند امروز کدام کفش را بپوشد که با لباسش بیشتر ست باشد. در همین حین صدای بوق خودروی سرویس مدرسه به گوش میرسد و مادر فرزند دلبندش را صدا زده و او را تا دم خودرو مشایعت می کند و از اینکه فرزندش امروز هم با بهترین شرایط راهی مدرسه شد خدا را شکر می کند. سی میلیون تومان برای نه ماه تحصیلی رقمی نیست که بخواهند بخاطرش آینده فرزندشان را خراب کنند ….

در خبرها داشتیم که در خوزستان، استان نفت خیز و بزرگ این کشور ۱۲ هزار کودک از حق تحصیل محرومند. آن هم فقط و فقط بخاطر فقر!! خیلی زشت است که در کشوری که روزانه میلیون ها تومان خرج تبلیغات و تشکیلاتش می شود تا به دنیا ثابت کند که ما رفاه و آرامش و عدالت را همزمان با هم داریم، کودکانی باشند که فقط به دلیل نداشتن یک جفت کفش و یا یک کیف نتوانند به مدرسه بروند. دوازده هزار کودک دختر و پسر  جامانده از تحصیل رقم کمی نیست. نمی شود به سادگی از آن گذشت. اگر کمی در وجودمان احساس انسانیت داریم واقعاً از مردم عادی تا مسئول رده بالا باید خجالت بکشیم و از خودمان شرم کنیم که نمی توانیم نیازهای معمولی کودکان این سرزمین که همانا حق تحصیل معمولی مانند سایر همسن و سالانشان است را فراهم کنیم. مگر هزینه تحصیل این کودکان چقدر می شود؟ آیا از کمک های نقدی به باشگاه های فوتبال بیشتر است؟ آیا از هزینه های سرسام آور تبلیغات مناسبتی بیشتر می شود؟ درست چند روز پیش خانه به خانه شهرهای این کشور بساط دیگ های نذری برپا بود و کسی نیست بگوید که من از این نذری ها بهره نبرده ام. اما آیا کمک به یک کودک که خانواده اش توانایی تهیه لوازم مدرسه او را ندارند ثوابش کمتر از دادن نذری و قیمه است؟ در طول سال بارها و بارها می توان نذری داد و نذری خورد. اما اگر هر فرد هزینه یک بار نذرش را صرف امور خیر اینچنینی کند، باور کنید که دیگر هیچ کودکی نمی ماند که از حق تحصیل محروم باشد.
متاسفانه هر کدام از ما به نحوی گرفتار زندگی و مشکلات روزمره شده ایم. خیلی وقت ها یادمان می رود که باید همراه و همدل باشیم. مهربان باشیم و به مظلوم کمک کنیم.از نذری گفتم. نذری که همیشه پخش مواد غذایی نیست. اینبار از پدران و مادرانی که فرزند دانش آموز هم سن و سال کودکان خوزستانی دارند می خواهم. برای سلامتی و موفقیت فرزندتان نذر کنید و هزینه اولیه ملزومات یک دانش آموز را پرداخت کنید. تا او هم بتواند در کنار فرزند شما برای آینده خودش و کشورش تلاش کند. مسلما این نذر و این مهربانی در زندگی شما اثر مثبت و سازنده ای خواهد داشت.
با هم مهربان باشیم …