حمید لبخنده کارگردان در پناه تو و آبی درگذشت

لبخنده که یکی از نزدیک‌ترین ها به استاد سمندریان و هما روستا بود در مستند سمندریان از روزهای تلخی در دهه ۶۰ گفته که حمید سمندریان را به تالار وحدت راه ندادند و می خواستند تفتیش بدنی کنند. اتفاقی که سبب شد این استاد برجسته تئاتر تصمیم بگیرد مجتمعی که در آن زندگی می کرد را به آکادمی تئاترش تبدیل کند. او البته با خنده می گوید در این مجموعه سمندریان ابتدا رستوران داری کرد و همیشه شلوغ هم بود اما ورشکسته شد چون لمس پول را بلد نبود و مشتری مثلا ۱۲ تومان غذا می خورد، ۵۰ تومانی داده بود و به او ۹۸ تومان بر می گرداند. مشکل این بود که ما یک کارگردان قهار را پشت دخل نشانده بودیم.»
لبخنده در دهه ۷۰ به نامی محبوب در تلویزیون بدل شد. این استاد تئاتر وقتی شروع به کارگردانی کرد در فضای کمی باز شده سینما و تلویزیون آن سال ها، به سراغ عاشقانه هایی رفت که رنگ و لعاب شان به شدت با طیف سنی جوان شده ایران دهه هفتاد همخوانی داشت .
قصه در پناه تو شاید اولین سریال از یک روایت عشق و عاشقی چند گانه در رسانه ملی بود. قصه چند جوان دانشجو که همزمان عاشق دختر شاگرد اول چادری دانشکده می شدند. روایتی که هنوز از مرحوم حسن جوهرچی، رامین پرچمی و پارسا پیروزفر ستاره هایی دل انگیز در خاطر مردم ساخته است.
هنوز یادآوری ویدئوهای آن سریال بارها در شبکه های اجتماعی صاحب تماشاگر می شود و هنوز وقتی بخش هایی سانسور شده از سکانس های بازی پارسا پیروزفر در شبکه های اجتماعی می چرخد و وایرال می شود، به ویدئوی اول شبکه های اجتماعی کشور بدل می شود.
لبخنده که بعد از در پناه تو ، در قلب من را هم جلوی دوربین برد به دلیل سوژه های روی خط قرمز و کمی ساختار شکنانه درام اجتماعی اش نسبت به جامعه آن روز ایران به شهرت رسید. او به سبک استادش سعی کرد یک معلم باشد. استادی که ستاره های جوانی را به مردم معرفی کرد و از آنها چهره های مشهور تلویزیونی ساخت.
«در قلب من» تجربه دیگری از لبخنده بود و البته فیلم سینمایی آبی که هدیه تهرانی و بهرام رادان در آن جلوی دوربین رفتند. فیلمی البته نه چندان موفق و یک عاشقانه گیشه ای.
او پس از آن عصر باشکوه دیگر کمتر در بطن اخبار سینما و تلویزیون ایران بود و دنیایش همان دنیای آکادمیک آموزش تئاتر بود. بودن در کنار استاد سمندریان تا پیش از فوت و بعد کمک به خانم هما روستا و در ادامه ، زنده نگه داشتن آکادمی آموزش تا عصر شنبه که برای همیشه از میان مان رفت.
روحش شاد و یادش گرامی.