چرا لنزهای تماسی نباید با آب در تماس باشند؟

میکروب هایی که می توانند موجب عفونت شوند در منابع مختلف آب از جمله آب لوله کشی که برای دوش گرفتن و استحمام استفاده می شود، وجود دارند.

لنزهای تماسی دیسک های نازک و شفافی هستند که روی لایه خارجی چشم (قرنیه) قرار می گیرند. همانند عینک، لنزهای تماسی برای اصلاح عیوب انکساری و بینایی کاربرد دارند.

هنگام استفاده از لنزهای تماسی باید به برخی نکات همانند دور نگه داشتن آنها از آب توجه داشته باشید. از این رو، هنگام دوش گرفتن و استحمام نمی توانید آنها را بپوشید.

چرا نباید هنگام دوش گرفتن یا شنا از لنزهای تماسی استفاده کرد؟

افرادی که از لنزهای تماسی استفاده می کنند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به کراتیت یا التهاب قرنیه قرار دارند. اگر کراتیت به درستی درمان نشود، خطر افت بینایی فرد وجود دارد.
کراتیت میکروبی نوع خاصی از کراتیت است که در آن میکروب ها وارد قرنیه شده و موجب عفونت چشم می شود.
میکروب هایی که می توانند موجب عفونت شوند در منابع مختلف آب از جمله آب لوله کشی که برای دوش گرفتن و استحمام استفاده می شود، وجود دارند.
قرار گرفتن لنزهای تماسی در معرض آب می تواند موجب تاب خوردگی یا چسبیدن آنها به چشم شود. این شرایط می تواند به طور بالقوه خراش هایی را روی قرنیه ایجاد کند.
خراش های قرنیه گاهی اوقات می تواند به اشکال غیر عفونی کراتیت منجر شود. اما این خراش ها می توانند به میکروب هایی که در آب غیر استریل وجود دارند اجازه ورود به قرنیه و بروز عفونت را بدهند.

چه نوع میکروب هایی موجب کراتیت میکروبی می شوند؟

انواع مختلفی از میکروب ها می توانند موجب کراتیت میکروبی شوند. به طور خاص، یک نمونه مرتبط با آب نوعی کراتیت انگلی است که به واسطه آکانتاموبا (Acanthamoeba) شکل می گیرد.
آکانتاموبا نوعی آمیب است که در منابع مختلف آب از جمله آب لوله کشی، آب چاه و آب دریاچه ها وجود دارد.
کراتیت آکانتاموبا می تواند بسیار جدی باشد و به طور بالقوه موجب افت بینایی شده یا نیاز به پیوند قرنیه را به همراه داشته باشد.
درمان این نوع کراتیت نیز می تواند دشوار باشد. به گفته مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری آمریکا، درمان برای این نوع کراتیت می تواند یک سال یا بیشتر طول بکشد.
از دیگر انواع میکروب هایی که ممکن است موجب کراتیت میکروبی شوند و به طور بالقوه در برخی منابع آب وجود دارند می توان به موارد زیر اشاره کرد:
باکتری ها. کراتیت باکتریایی می تواند به واسطه انواع مختلفی از باکتری ها از جمله سودوموناس، استافیلوکوکوس، و استرپتوکوکوس شکل بگیرد.
ویروس ها. از جمله ویروس هایی که موجب کراتیت می شوند می توان به ویروس هرپس سیمپلکس، ویروس واریسلا زوستر، و آدنوویروس اشاره کرد.
قارچ ها. کراتیت قارچی می تواند به واسطه عفونت ناشی از گونه های آسپرژیلوس، فوساریوم، و کاندیدا شکل بگیرد.

حقایقی کوتاه درباره لنزهای تماسی و آب

اجازه دهید ببینیم پژوهش های اخیر درباره لنزهای تماسی و قرار گرفتن آنها در معرض آب چه می گویند:
– مطالعه ای کوچک در سال ۲۰۲۰ نشان داد که دوش گرفتن با لنزهای تماسی بزرگترین عامل خطر بهداشتی برای ابتلا به کراتیت میکروبی بوده است.
– مطالعه ای در سال ۲۰۱۷ توسط یک تیم پژوهشی مستقر در مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری آمریکا به بررسی رفتارهای خطرناک افرادی که از لنزهای تماسی استفاده می کنند در گروه های سنی مختلف پرداخت. شنا کردن هنگام پوشیدن لنزهای تماسی به عنوان شایع‌ترین گزینه در تمام گروه های سنی گزارش شد.
– یک مطالعه نظرسنجی در سال ۲۰۱۷ رفتارهای خطرناک افرادی که از لنزهای تماسی استفاده می کردند را مورد بررسی قرار داد. مشخص شد بیشتر ۱,۱۴۱ بزرگسالی که در این نظرسنجی شرکت داشتند، به طور منظم و به نوعی لنزهای تماسی خود را در تماس با آب قرار می دادند.

علائم عفونت انگلی (کراتیت آکانتاموبا) در چشم چه چیزهای هستند؟

به طور کلی، علائم کراتیت که به واسطه دلایل مختلف شکل می گیرند، مشابه هستند. از جمله نشانه های ابتلا به کراتیت می توان به موارد زیر اشاره کرد:
– چشم درد که تشدید شده و زمانی که لنزها تماسی از چشم خارج می شوند نیز از بین نمی رود
– تحریک چشم ها که می تواند شامل احساس وجود شن یا یک جسم خارجی در چشم باشد
– قرمزی چشم
– آبریزش بیش از حد از چشم
– حساسیت به نور
– تاری دید
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیماگر به کراتیت مشکوک هستید، حتی اگر لنزهای تماسی شما در معرض آب قرار نگرفته است، مراجعه به پزشک و دریافت درمان مناسب اهمیت دارد.
اگر علائم کراتیت را تجربه می کنید، اقدامات زیر را انجام دهید:
لنزهای تماسی خود را خارج کنید. با دقت لنزهای تماسی را از چشم خارج کرده و دوباره آنها را استفاده نکنید. تا زمانی که به پزشک مراجعه کنید برای اصلاح بینایی خود از عینک استفاده کنید.
با پزشک خود تماس بگیرید. شما باید در کوتاه‌ترین زمان ممکن به پزشک مراجعه کنید تا دلیل بروز علائم و روند درمان آغاز شود.
لنزهای تماسی را همراه خود داشته باشید. بررسی لنزهای تماسی که استفاده می کرده اید می تواند به پزشک در تشخیص دلیل بروز مشکل کمک کند.
بهترین اقداماتی که می توانید در زمان استفاده از لنزهای تماسی مد نظر قرار دهیددنبال کردن برخی اقدامات هنگام استفاده از لنزهای تماسی به منظور پرهیز از بروز مواردی مانند ورم ملتحمه، خراش قرنیه یا کراتیت اهمیت دارد.
از تماس با آب پرهیز کنید. لنزهای تماسی خود را دور از آب نگه دارید. این می تواند شامل اقدامات زیر شود:
– درآوردن لنزهای تماسی پیش از دوش گرفتن، استحمام یا شنا
– عدم نگهداری از لنزهای تماسی در آب
– دور انداختن یا ضد عفونی کردن لنزهای تماسی که با آب در تماس بوده اند
از دست های تمیز استفاده کنید. میکروب ها می توانند روی دست های کثیف وجود داشته باشند، از این رو، همواره پیش از لمس لنزهای تماسی دست های خود را به خوبی تمیز کنید.
دستورالعمل های محصول را دنبال کنید. هنگام پاکسازی یا ضد عفونی کردن لنزهای تماسی، همواره دستورالعمل های محصول را با دقت دنبال کنید.
لنزهای تماسی را به خوبی نگهداری کنید. لنزهای تماسی را در محلول ویژه لنز نگهداری کنید. همواره از محلول تازه برای نگهداری لنزهای تماسی استفاده کنید. از محلول استفاده شده دوباره استفاده نکرده یا محلول جدید را به محلول قبلی اضافه نکنید.
لنزهای تماسی را برای مدت زمان مناسب استفاده کنید. از پوشیدن لنزهای تماسی برای مدت زمانی طولانی‌تر از آنچه توصیه شده است، پرهیز کنید.
با لنزهای تماسی نخوابید. از خوابیدن هنگامی که لنزهای تماسی را پوشیده اید، پرهیز کنید، مگر این که پزشک به شما گفته باشد این کار مشکلی ایجاد نمی کند.
قاب نگهداری لنزهای تماسی را تعویض کنید. قابی که برای نگهداری لنزهای تماسی استفاده می کنید را هر سه ماه یک بار تعویض کنید.
در صورت نیاز لنزهای تماسی را از چشم های خود خارج کنید. اگر لنزهای تماسی موجب ناراحتی یا تحریک چشم های شما شده اند، آنها را خارج کرده و با پزشک خود تماس بگیرید. همچنین، از لنزهای تماسی که آسیب دیده به نظر می رسند، استفاده نکنید.
همواره عینک به همراه داشته باشید. برای زمان های که از لنزهای تماسی استفاده نمی کنید، یک عینک با نمره عدسی به روز همراه داشته باشید.