گزارش بازی پرسپولیس و اولسان کره جنوبی توسط عادل فردوسی‌پور در اینستاگرام فارسی “ای اف سی” بازهم داستان قدیمی تعطیلی نود و اخراج فردوسی پور از شبکه سه را زنده کرده است.
ماجرا اینقدر مهم بود که تا حدودی بازی فینال باشگاه های آسیا را هم زیر سایه خود برد. 
شاید زمانی که برنامه نود تعطیل شد، مدیران صداوسیما تصور می‌کردند پس از مدت کوتاهی سروصداها می‌خوابد و فردوسی‌پور هم به حاشیه رانده می شود، اما حالا اتفاق امروز نشان داد که فردوسی‌پور فراموش نشده و پس از دو سال بیش از دو میلیون ایرانی برای شنیدن گزارشش به صفحه اینستاگرام کنفدراسیون فوتبال آسیا هجوم می برند.
فردوسی‌پور به تنهایی تمام حساب و کتاب‌های مدیران صداوسیما را به چالش کشیده است.
چندی پیش علی فروغی رییس شبکه سوم سیما و مدیر جوانی که فردوسی پور را حذف کرد، توضیحاتی در این باره ارائه داد او تلاش کرد از تصمیم حذف فردوسی پور دفاع کند.
او گفت: “دیگر نمی‌شد این‌جوری ادامه داد. نه محبوبیت ایشان (عادل فردوسی‌پور) برای ما پنهان بود و نه تخصص ایشان پنهان بود. منتها بهترین دروازه‌بان هم دائماً در خط دیگری کار کند، باید یکی دیگر را دروازه‌بان بگذارید و درباره ایشان مهمترین بحث این بود که کار از مدار خارج می‌شد و باقی هم نگاه می‌کردند و می‌گفتند اگر کسی می‌تواند از مدار خارج شود و به خاطر محبوبیتش کسی به او چیزی نگوید، ما هم همین کار را بکنیم. صداوسیما از هم می‌پاشید این‌جوری. ناگزیر بودیم از اینکه این تصمیم گرفته شود.”
مدیر شبکه سه سیما افزود: «راه هم برای او باز است و مظلوم‌نمایی هم می‌کند. شما بدانید در همین یک سال اخیر چون او بالاخره کارمند رسمی صداوسیما است، ما حدود یک میلیارد از مطالبات او را داده‌ایم. ترفیع شغلی او که نوبتش رسیده بود به امضای خود بنده انجام شد. شبکه ورزش زیر نظر شبکه است و او عدد خیلی درشتی از «فوتبال ۱۲۰» گرفته است.»
فروغی ادامه داد: “ما به او گفتیم بیا گزارش کن، خودش قبول نکرد. می‌خواهم بگویم برخلاف مظلوم‌نمایی که وجود دارد، در همان دوره‌ای که از مهاجرت حرف می‌زد. در همان دوره از فوتبال ۱۲۰ درخواست داده بود. منتها بلد هستند، رسانه هم دارند رسانه‌هایشان هم زنجیره‌ای به هم متصل هستند. فضای مجازی دست ما نیست. اینگونه ادراکی هم در جامعه درست کرده‌اند…”
این توضیحات مدیر شبکه سه احتمالا برخلاف انتظارش نتیجه معکوس داشت و انتقادات زیادی برانگیخت. با این حال برخی نیز این حق را به فروغی می‌دهند که برنامه سازان شبکه تحت مدیریتش را تغییر دهد.
حامیان فروغی می‌گویند فردوسی‌پور هر کاری که دلش می‌خواست می‌کرد و کسی نمی‌توانست او را کنترل کند، این گروه می‌گویند در هیچ رسانه‌ای اینگونه عمل نمی‌شود و یک برنامه ساز باید مطابق سیاست‌های رسانه حرکت کند.
از طرف دیگر منتقدان می‌گویند این حرف‌ها اعتبار ندارد و فردوسی‌پور با مدیران زیادی در صداوسیما کار کرده و مشکلی پیش نیامده است.
حالا هم پس از آنکه محبوبیت فردوسی پور دوباره به رخ کشیده شده است. رسانه‌های اصولگرا به هر نحوی به او حمله می‌کنند. برخی او را مهره دشمن می‌دانند و برخی دیگر او را به مافیای‌شرط بندی پیوند می‌زنند. البته باز هم به نطر می‌رسد این نگاه ها اعتبار چندانی ندارد.
حتی ناظران اصولگرا همچون مهدی نصیری ماجرا را به گونه‌ای دیگر درک می‌کنند. او در توییترش پرسیده ساختار اجرایی و فکری‌ای که عادل فردوسی‌پور را به یک معضل و مساله بدل می‌کند، چگونه می‌تواند کشور را اداره کند؟!
از طرف دیگر فردوسی‌پور مثل همیشه سکوت کرده است. او هیچ پاسخی به حملات نمی‌دهد، برخلاف ادعاها حضور رسانه‌ای هم ندارد اما محبوبیتش تثبیت و حتی بیشتر هم شده است.
مشکل اصلی کجاست. کیوان کثیریان منتقد سینما و کارشناس رسانه در این باره معتقد است: “این امر مجموعی از خطای مدیریتی، مدیریت سلیقه‌ای ولجبازی است. مدیر یک رسانه نمی‌تواند لجباز باشد. لجبازی در مدیریت جایی ندارد. سوءمدیریت اجزایی دارد که یکی از آن‌ها لجبازی، دیگری بی‌توجهی به سرمایه‌های انسانی و تخصص‌ها است.”
او با انتقاد از سخنان فروغی که گفته بود فردوسی پور از مدار خارج شد به فرارو گفت: “شما دارید رسانه‌ای که متعلق به مردم است را اداره می‌کنید؛ نمی‌توانید آن را با سلیقه شخصی و لجبازی بچگانه اداره کنید، چون در نهایت، ته ماجرا این‌طوری می‌شود. از چپ و راست بخورید و تحقیر شوید. طرف مقابل سکوت کرده است، ولی خودبه‌خود زمان به نفع او پیش می‌رود و مردم به نفع او عمل می‌کنند و پیشامد‌هایی می‌شود که از دست آقای فروغی خارج است.”
این کارشناس رسانه در واکاوی اتفاق رخ داده گفت: «این به درک ناصحیح مدیران فرهنگی از رسانه‌های اجتماعی و شکسته شدن انحصار رسانه‌ای ربط دارد. آن‌ها به این امر آشنا نیستند که انحصار رسانه‌ای دیگر دست صداوسیما نیست. صداوسیما هنوز فکر می‌کند می‌تواند جلوی چیز‌هایی را بگیرد. بله؛ می‌تواند، ولی در نهایت با ریزش شدید مخاطب مواجه می‌شوند و کیفیت پایین می‌آید و در عوض شبکه نمایش خانگی رونق می‌گیرد.»
او افزود: «فردوسی‌پور می‌خواست در داخل ایران از یک رسانه اینترنتی صدایش را به مردم برساند، اما جلویش را گرفتند، ولی مگر الان دورانی که است شما بتوانید در را روی کسی ببندی؟»