در ادامه با این تغییرات تکاملی آشنا خواهیم شد.
۱- یک سرخرگ بیشتر در دست مان داریم
دانشمندان متوجه وجود یک سرخرگ در دست ها شده اند که امروزه در افراد بزرگسال بیشتری دیده می شود تا اواخر قرن نوزدهم میلادی. این سرخرگ که به آن «سرخرگ میانی» گفته می شود قبلاً وظیفه ی خون رسانی به دست و ساعد در دوران جنینی را برعهده داشت اما در دوران بزرگسالی محو می شد.
با این حال امروزه شاهد موارد بیشتری از ماندگاری این سرخرگ سوم هستیم و برخی افراد هر سه سرخرگ را دارد. احتمالاً در افرادی که از حالا تا ۸۰ سال دیگر به دنیا می آیند کماکان شاهد این بروز دگرگونی خواهیم بود و ممکن است سرخرگ میانی به چیزی عادی در ساعد ما بدل شود.
۲- نوزادان بدون دندان عقل متولد می شوند
بدن ما نسبت به بدن اجدادمان کوچک تر شده و حالا نوزادان با سرهای کوچک تری متولد می شوند. احتمالاً به این دلیل که اندازه ی لگن زنان در حال کوچک تر شدن است.
این یکی دیگر از نشانه هایی است که از وقوع خُرد فرگشت در بدن انسان حکایت دارد. از آنجایی که نوزادان حالا با صورت و فک کوچک تری متولد می شوند، این بدان معنی است که فضای کمتری برای رشد دندان در دهان آن ها وجود دارد. به همین دلیل هر چه می گذرد نوزادان بیشتری بدون دندان عقل متولد می شوند. علاوه بر این، نوزادانی هستند که حتی با استخوان های بیشتری در قسمت های مختلف پا متولد می شوند.
۳- زودتر بالغ می شویم
بیشتر شدن قدرت انتخاب یکی از عوامل دخیل در سرعت گرفتن فرآیند فرگشت در انسان است. انتخاب هایی مانند ازدواج و بچه دار شدن در سنین بالاتر، یا تصمیم برای ازدواج با کسی از آن سوی کره زمین و غیره، می تواند بیشتر از آنچه که می دانیم، روی ما تأثیر بگذارد.
به علاوه، کسانی که اندام کوچک تری دارند حالا زودتر به بلوغ می رسند. این مسأله را یک فرگشت گسترده بر اثر پیامدهای ناشی از کاهش مرگ و میر در سنین پایین می دانند که به لطف پیشرفت پزشکی و بهبود وضعیت بهداشتی میسر شده است.
۴- مغزمان دارد کوچک می شود
گرچه مغزمان در حال کوچک تر شدن است اما معنی اش آن نیست که از هوش مان کم خواهد شد. بلکه برعکس، این مسأله را یک مزیت فرگشتی می دانند. از آنجایی که بدن ما نسبت به بدن اجدادمان کوچک تر شده، این بدان معنی است که حالا فضای کمتری برای رشد مغز وجود دارد.
به علاوه، با کوچک تر شدن مغز در انسان ها شاهد بیشتر شدن تحمل آن ها هستیم و انسان ها نسبت به گذشته پرخاشگری کمتری دارند. این امر را می توان نوعی اهلی شدن تلقی کرد. درست مانند حیواناتی که آن ها را اهلی کرده ایم (مثل سگ ها و گربه ها)، این اتفاق با تغییرات فیزیکی مختلفی همراه می شود. یکی از این تغییرات کاهش اندازه ی مغز است.
۵- در بزرگسالی هم شیر می نوشیم
هزاران سال قبل انسان ها بعد از پایان دوران کودکی دیگر نمی توانستند شیر بنوشند و به این خاطر بود که بدن آن ها جهش ژنتیکی ای که امکان نوشیدن شیر خام را فراهم می کند، را نداشت.
آنزیمی که به نوزادان کمک می کرد بتوانند شیر را هضم کنند، پس از پا گذاشتن به دوران بزرگسالی غیرفعال می شد و این بدان معنی بود که بدن بیشتر افراد تحمل لاکتوز شیر را نداشت. با این حال، امروزه ۳۵ درصد افراد در سرتاسر دنیا (عمدتاً آن هایی که اصل و نسب اروپایی، آفریقایی و اوراسیایی دارند) می توانند در دوران بزرگسالی هم شیر بنوشند بدون آنکه معده ی آن ها به هم بریزد.