مصطفی احمدی با تاکید بر اینکه تعطیلی صنوف مختلف بایستی کارشناسی تر صورت می پذیرفت بیان داشت: تعطیلی های پی در پی برخی از صنوف از یک سو و فعالیت بانک ها از سوی دیگر هر دو در یک زمان، اصناف را به نابودی نزدیک کرد.
او ادامه داد: تعطیلی اصناف زمانی اتفاق افتاد که با انبوهی از گرفتاری ها و بدهکاری ها مواجه بودند و دیگر توان پرداخت هزینه های سر بار خود را نداشتند. در ۱۵ روز اخیر نیز با بسته شدن کامل، کاسه چه کنم برای جوابگویی به طلبکاران از حیث چک های پرداخت شده در دست گرفتند.چگونه امکان دارد صنف ب
سته باشد و چک هایش به بانک برای نقد شدن برود؟ مگر می شود از مغازه بسته درآمد کسب کرد؟ جواب چک های برگشتی را چه کسی خواهد داد؟
احمدی با ابراز تاسف از اینکه ستاد ملی کرونا با کارشناسی دقیق اقدام به تعطیلی صنوف نمی کند درباره ی مفید بودن این محصولات برای کرونا اضافه کرد: طبق اظهارات کارشناسان آجیل وخشکبار به دلیل طبع گرم آن برای ویروس کرونا مفید است؛ بنابراین دلیلی برای بسته ماندن این صنف وجود نداشت، لذا با بسته ماندن آجیل فروشان اصناف دیگر کالای تخصصی مارا به فروش می رسانند. خواسته مهم اتحادیه عدم تعطیلی مغازه های آجیل و خشکبار فروشی و تامین مواد غذایی و مایحتاج مردم می باشد.
او تاکید کرد: برخی از این تعطیلی ها نه تنها نمی تواند مشکلات را حل کند بلکه از آنجا که بعضی از اصناف رمقی برای ادامه حیات ندارند. تقسیم بندی تعطیلی ها بین صنوف از سویی می توانست این فرصت را به آنها بدهد تا بتوانند هزینه های زندگی را تامین کنند، در شرایط شیوع ویروس کرونا، مراجعه و تقاضا برای خرید آجیل و مغزها به جهت طبع گرم، زیاد شد، اما صنف آجیل که متولی این کالا در کشور است، تعطیل و نیمه تعطیل بود، بنابراین تقاضا که در کشور پایین نیامد؛ بلکه مراجعه به دیگر صنوف از جمله سوپر مارکت، خواروبار فروش و بنکدار بیشتر و رفت و آمد و تجمع در این صنوف رخ داد،
او تاکید کرد: زمانی که با متخصصان و مسئولان صنف مشورت نمی کنند و کارشناسی یک طرفه صورت می گیرد در عمل موفقیت چندانی حاصل نخواهد نشد. کالاهای آجیل فروشان در مغازه هایشان خراب شد و سودش را عده دیگری بردند.
احمدی تصریح کرد: صنف آجیل فروش از سال ۱۳۹۷ به دلیل تهییج نابخردانه افرادی برای عدم خرید آجیل از سوی مردم با تحریم داخلی اسفباری روبه رو شد. در آن زمان با گران شدن پسته و افزایش قیمت آن به ۲۴۰ هزار تومان در کیلو، بعضی راه برون رفت را عدم خرید آجیل دانستند و مغازه دار بی گناه در این میان زیان دید در حالی که منشا گرانی جای دیگری بود. طبق قانون نظام صنفی مغازه دار تنها با اضافه کردن مبلغی می تواند جنس را بفروشد و در گرانی و ارزانی کالا هیچ نقشی ندارد؛ اما تاوان تصمیمات غلط را همیشه باید بپردازد، این کدام عدالت است؟
وی از فعالیت برخی از صادرکنندگان خارجی گلایه نموده و ادامه داد: متاسفانه برخی از صادرکنندگان عراقی و افغانی با اجاره دفتر و دستک در شهرهای مهم تولید انواع خشکبار، میوه را سر درخت از باغدار می خرند و به خارج صادر می کنند و فروشنده داخلی دستش از محصول خالی می شود. از سوی دیگر به دلیل افزایش نرخ ارز، باغدار صلاح می داند تا کالای خود را با قیمتی بسیار بالاتر بفروشد تا به مصرف کننده داخلی با قیمتی پایین تر؛ لذا دولتی ها باید مدیریت کنند و اجازه ندهند قبل از اینکه مصرف داخلی اشباع نشده، خارجیها اینقدر آسان بیایند و از باغدار بخرند، هزینه تولید محصول با آب، خاک و کارگر ارزان کشورمان تامین می شود اما استفاده و نصیش مال خارجی هاست، نظارت بر این کارها در سازمان های دولتی بسیار کم و گاهی نیست. بنابراین سال ۹۷ با بغض مردم و عدم خرید محصولات آجیل تمامی محصولات فرآوری شده در مغازها خراب و نابود شد، کاسبان ورشکسته تا آمدند به خود بیایند و مشکلات سال ۹۷ و ۹۸ را حل کنند، ویروس کرونا جانشان را دوباره نشانه گرفت، چه کنیم که دردمان را کسی نمی خواهد بفهمد.
او افزود: آجیل و خشکبار بعد از فرآوری نهایتاً دو الی سه ماه قابل نگهداری می باشد و اجناس زمستان ۹۷ تا تابستان ۹۸ در سرد خانه بود؛ ولی متاسفانه این اجناس بعد از گذشت چند ماه فاسد شده و بوی ناخوشایندی گرفته بود. صنف آجیل فروشان نیز آن اجناسی را که موجب بدنامی مغازه خود می شدند را معدوم کردند که موجب ضرر این صنف شد.
وی ادامه داد: با توجه به اعلام کرونا در زمستان سال گذشته و تدارک دیدن صنف آجیل فروشان از ماه های قبل از شیوع ویروس، بنابر این در سال ۹۸ هم این صنف متضرر شد و در تابستان سال ۹۹ نیز مقداری از آجیل و خشکبار معدوم شدند و متأسفانه خیلی از همکاران صنف ما به دلیل ورشکستگی درگیر بدهی های خود هستند .
رئیس اتحادیه آجیل و خشکبار گفت: متأسفانه به دلیل تحریم های ظالمانه امکان بازگشت ارز در کشور وجود ندارد و بانک مرکزی ضمانت بازگشت ارز را خواستار شده اشت . پیشنهاد اتحادیه به مسئولین مربوطه، مبادله ی کالا با کالا بوده است تا بتوانیم اجناس مورد نیاز کشور را وارد کنیم ؛ که این امر مهم نیز در حال پیگیری است .
احمدی با اشاره به تعلیق ماده ۱۸۶ بیان داشت: اگر کسب و کار رونق خود را بگیرد و افرادی بخواهند پروانه کسب بگیرند، تعلیق این ماده بسیار خوب است، چرا که این ماده موانع بسیاری در صدور و تمدید پروانه کسب ایجاد نموده است که در صورت تعلیق، این موانع برداشته می شود و براحتی می توانیم به متقاضیان پروانه ، مجوز بدهیم. از مسئولین این تلاش نهایت سپاس را داریم.
او با بیان اینکه از سارمان امور مالیاتی می خواهیم تا در محاسبات مالیاتی صنوف آسیب دیده با اغماض برخورد نماید افزود: بین صنوف آسیب دیده و تعطیل با دیگر صنوف باید تفاوت قایل شود. نمی توانیم با شرایط بد فعلی مالیات بپردازیم. دولت با وعده پرداخت وام ۱۲ میلیون تومانی تنها باعث آشفتگی حال برخی از افراد نیازمند شد و نه تنها آن را نداد بلکه با حال و روزی که اکنون دارند، بسیاری متوجه شدند دولت به اصناف هیچ توجهی ندارد. آیا ۱۲ میلیون تومان برای اصنافی که سال را تعطیل بوده اند، مبلغی قابل توجهی است؟ این مقدار برای پوشش چه میزان از مشکلات می تواند باشد؟با سود ۱۲ درصدی هیچ دردی را دوا نمی کند .
وی ضمن ابراز امادگی برای تأمین آجیل شب یلدا، گفت: به نظر می رسد استقبال خوبی از آجیل وخشکبار برای شب یلدا شود . نا گفته نماند محصولات این صنف به اندازه ی محصولات دیگر گران نشده است و تولید کافی را در این عرصه داشته ایم، همچنین با مدیریت صحیح می توان نیاز مردم را تأمین کرد .
احمدی در پایان گفت: با توجه به وضعیت نارنجی تهران در هفته ی پیش رو مغازه های آجیل فروشی باز خواهند بود؛ اما این صنف توجه بیشتری را از مسئولان مربوطه می طلبد. با قرار گرفتن این صنف در گروه یک می توان از ضرر های اآنها جلوگیری کرد، همچنین این محصولات نباید از سبد خانوار خارج شود. لازم به ذکر است با برداشته شدن تحریم ها می توان از صادرات این محصولات ارزشمند بهره کافی برد.