تبخال چشم؛ علایم و درمان

رایج‌ترین نوع تبخال چشم به نام کراتیت اپی‌تلیال (نوع خفیف) شناخته می‌شود. این نوع تبخال بر قرنیه چشم، بخش گنبدی و شفاف جلوی چشم، تاثیر می‌گذارد.

در شکل خفیف، تبخال چشم موجب مواردی مانند درد، التهاب، قرمزی و پارگی سطح قرنیه می‌شوداما نوع جدی تبخال ممکن است آسیب جدی به بینایی وارد کند .

آلوده شدن لایه‌های عمیق قرنیه به نام استروما با ویروس هرپس سیمپلکس می‌تواند موجب آسیب جدی و کاهش بینایی و نابینایی شود. هم موارد خفیف و هم موارد شدید تبخال چشم با دارو‌های ضد ویروس قابل درمان هستند. با درمان مناسب، ویروس هرپس سیمپلکس را می‌توان کنترل کرد و آسیب به قرنیه را به حداقل رساند.

علایم تبخال چشم

علایم معمول تبخال چشم شامل موارد زیر می‌شود:

چشم درد

حساسیت به نور

تاری دید

پارگی

ترشحات مخاطی

قرمزی چشم

پلک ملتهب (بلفاریت)

در بسیاری از موارد، تبخال چشم فقط روی یک چشم تاثیر می‌گذارد.

تبخال چشم در برابر ورم ملتحمه

ممکن است تبخال چشم با ورم ملتحمه که به نام چشم صورتی نیز شناخته می‌شود، اشتباه گرفته شود. هر دو بیماری ممکن است به دلیل ویروس شکل بگیرند، اگرچه ورم ملتحمه می‌تواند به دلایل زیر نیز رخ دهد:

آلرژی‌ها

باکتری‌ها

مواد شیمیایی

پزشک می‌تواند با کشت نمونه گرفته شده از چشم، تشخیص درستی داشته باشد.اگر به تبخال چشم مبتلا باشید، نتیجه کشت برای HSV-1 مثبت خواهد بود. تشخیص درست می‌تواند به درمان مناسب کمک کند.

تشخیص تبخال چشم

اگر علایم تبخال چشم را دارید، به یک چشم پزشک مراجعه کنید. برای تشخیص تبخال چشم، پزشک پرسش‌هایی را درباره علایمی که دارید از جمله این که از چه زمانی آغاز شده و آیا در گذشته نیز علایم مشابهی را تجربه کرده اید، مطرح می‌کند. پزشک برای ارزیابی بینایی، حساسیت به نور و حرکات چشم یک معاینه دقیق از چشم خواهد داشت.

همچنین، از قطره‌های چشم برای گشاد شدن عنبیه استفاده می‌کند. این کار به وی در بررسی وضعیت شبکیه در پشت چشم کمک می‌کند. پزشک شما ممکن است آزمایش فلورسئین را انجام دهد. طی این آزمایش، پزشک از یک قطره چشم برای قرار دادن رنگ نارنجی تیره به نام فلورسئین روی سطح بیرونی چشم استفاده می‌کند. این که رنگ چگونه پخش می‌شود به پزشک در تشخیص هر گونه مشکل در قرنیه مانند زخم در ناحیه تحت تاثیر قرار گرفته با ویروس هرپس سیمپلکس کمک می‌کند.

انواع درمان تبخال چشم

اگر پزشک ابتلا به تبخال چشم را در شما تشخیص دهد، بلافاصله باید مصرف دارو‌های ضدویروس تجویز شده را آغاز کنید. روش درمان با توجه به این که به نوع خفیف یا نوع شدید مبتلا هستید، متفاوت است.

درمان نوع خفیف

ویروس هرپس سیمپلکس در لایه سطحی قرنیه به طور معمول طی چند هفته بهبود می‌یابد. اگر به موقع داروی ضد ویروس مصرف کنید، این کار می‌تواند در به حداقل رساندن آسیب قرنیه و کاهش بینایی موثر باشد. پزشک قطره‌ها یا پماد‌های چشمی یا دارو‌های ضدویروس خوراکی را تجویز خواهد کرد.

درمان رایج استفاده از داروی خوراکی آسیکلوویر (زوویراکس) است. آسیکلوویر ممکن است گزینه درمانی خوبی باشد، زیرا با برخی عوارض جانبی بالقوه ناشی از قطره‌های چشم مانند آب ریزش یا خارش چشم همراه نیست. همچنین، پزشک ممکن است پس از ریختن قطره بی‌حسی با یک گوش‌پاک‌کن سطح قرنیه را به آرامی پاک کند تا سلول‌های بیمار از بین بروند.

درمان نوع شدید

این نوع از ویروس هرپس سیمپلکس به لایه‌های عمیق‌تر قرنیه به نام استروما حمله می‌کند. کراتیت استرومایی احتمال بیشتری دارد که موجب زخم شدن قرنیه و کاهش بینایی شود. افزون بر درمان ضدویروس، استفاده از قطره‌های چشم استروئیدی (ضد التهاب) به کاهش تورم در استروما کمک خواهد کرد.

عود بیماری

پس از اولین حمله تبخال چشم، حدود ۲۰ درصد افراد شیوع دیگری را در سال بعد تجربه خواهند کرد.پس از چندین بار عود بیماری، پزشک ممکن است مصرف روزانه دارو‌های ضد ویروس را توصیه کند. این کار به دلیل آن است که عود مکرر به قرنیه چشم آسیب وارد می‌کند. عوارض شامل موارد زیر می‌شود:

زخم

بی‌حسی سطح قرنیه

سوراخ شدن قرنیه

اگر آسیب قرنیه به اندازه‌ای باشد که موجب کاهش چشمگیر بینایی شود، ممکن است به پیوند قرنیه (کراتوپلاستی) نیاز داشته باشید.