روزنامه نگار و فعال رسانه ای نوشت: خودکشی فقیرانه دانش آموز ۱۱ ساله در همسایگی پایتخت انرژی ایران، یکی از چند خبر تلخ مهر نامهربان سال کرونایی ایران بود.
ابراهیم جاگرانی نوشت:
خودکشی فقیرانه دانش آموز ۱۱ ساله واکنش های زیاد و متفاوتی داشت، اما اسناد حضور ناشاد او در «شاد» و مصاحبه ها و بیانیه های نماینده و دادستان و آموزش و پرورش هم نتوانست عریانی فقر در همسایگی عظیم ترین میادین گازی جهان را بپوشاند.
چند نکته به همین بهانه:
۱. شهرستان این دانش آموز؛ بزرگترین بندر صیادی کشور است و بین پارس شمالی و پارس جنوبی به عنوان دو میدان گازی بزرگ جهان و همسایگی ۲۴ فاز پالایشگاهی و حدود ۲۵ مجتمع عظیم پتروشیمی با ارزش اقتصادی ۶۰ درصد تولید ناخالص ملی قرار دارد. شهرستان دیّر علاوه بر صنعت و دریا، در کشاورزی هم به عنوان قطب تولید گوجه فرنگی خارج از فصل کشور شناخته می شود. همین دو ماه پیش هم بزرگترین مجتمع تولیدکننده متانول جهان (پتروشیمی کاوه) با حضور مجازی رئیس جمهور در سواحل این بندر افتتاح شد.
۲. حدود هفت هزار نفر از جمعیت ۶۰ هزار نفری این شهرستان در حمایت کمیته امداد امام خمینی(ره) و سازمان بهزیستی هستند.
۳. در بند ۲۵ ماده ۱۰ فصل چهارم وظایف آموزش و پرورش آمده: تعلیم و تربیت دانش آموزان بی سرپرست، بی بضاعت و حتی بدسرپرست با اهتمام بیشتری از سوی این وزارتخانه انجام شود.
۴. دیّر به همراه کنگان، عسلویه و جم، حوزه جنوبی استان بوشهر را در مناسبات سیاسی و جغرافیایی شکل می دهند. حوزه ای که به لطف منابع سرشار نفت و گازش، نماینده آن در ادوار مختلف مجلس را با هر تحصیلات و لباس و جنسیتی؛ به کمیسیون انرژی و هیئت رئیسه آن می کشاند. نماینده فعلی این حوزه در مجلس می گوید: زنگنه نگاه بسیار مثبتی به منطقه دارد و با مسائل و مشکلات محیط پیرامونی آشنا و همواره در موضوعات و مشکلات همراه ما بوده است.
۵. این شناخت زنگنه از مشکلات محیط پیرامونی پارس جنوبی و همراهی او در حالی است که به گفته خود نماینده؛ “شورای راهبردی پتروشیمی های منطقه پارس برای عمل به مسئولیت های اجتماعی مناطق پیرامونی و خرید تبلت دانش آموزان نیازمند؛ آنقدر امروز و فردا کرد” تا کودکی حلق آویز شد. آن هم زمانی که به گفته وزیر نفت، در پارس جنوبی ۱۵۰ میلیارد دلار سرمایه گذاری شده و میزان تولید گاز در آن به ۷۰۰ میلیون مترمکعب رسیده است. در پتروشیمی هم میزان تولید تا پایان سال به نزدیکی ۱۰۰ میلیون تن می رسد. پتروشیمی ها پارسال ۱۵ میلیارد دلار از ۶۶ میلیون تن تولید خود فروش داشته اند.
۶. موسی احمدی؛ نماینده دیر، کنگان، جم و عسلویه بعد از خودکشی دانش آموز دیّری، بدون ذکر منابع مالی دو پیشنهاد داد که بیشتر به حرف درمانی های اخیر سایر مدیران شباهت داشت تا راهکار اساسی: الف- فرمانداری و استانداری دانش آموزان بی بضاعت را شناسایی کنند و گوشی و تبلت در اختیار آن ها قرار دهند. ب- مدیران مدارس دانش آموزانی که نیازمند گوشی هستند شناسایی و برای دریافت آن به کمیته امداد امام خمینی(ره) معرفی کنند!
۷. نماینده جنوب استان بوشهر این را هم گفته که «نمایندگان مجلس نمی توانند خانه به خانه بروند و دانش آموزان نیازمند را شناسایی کنند و فقط می توانند بر آموزش و پرورش نظارت کنند و دستور توزیع تبلت و گوشی بین دانش آموزان را دهند.»
هر چند نمایندگان حوزه های کوچکی چون جنوب بوشهر اگر بخواهند؛ می توانند مانند روزهای تبلیغات انتخاباتی خانه به خانه بروند، اما نیازی به این کار هم نیست، مشکل در شناسایی نیازمندان نیست، کمیته امداد و بهزیستی و موسسات خیریه و مدارس؛ پیش تر نیازمندان را شناسایی کرده اند، همان دستور به وزیر و اجابت او کفایت می کند. دستور بدهید!
۸. پایگاه اطلاع رسانی دفتر نماینده جنوب بوشهر در مجلس مدعی شده: “نیروهای شرکت های منطقه از این به بعد از دفاتر نماینده در چهار شهرستان جذب می شوند.” بسم الله؛ پدران سیدمحمدها را جذب شرکت ها کنید تا سایه بیکاری و فقر دست از سر ساکنان ثروتمندترین منطقه ایران بردارد و دانش آموزانش از دست نروند!
۹. دیّر تنها شهرستان جنوب استان بوشهر است که نامش از لیست دریافت عوارض آلایندگی مناطق پیرامونی عسلویه خارج شده است، بازگرداندن این عوارض چند ده میلیاردی به دیّر، می تواند کمک زیادی به افزایش رفاه و بهبود کیفیت زندگی شهروندان کند، به شرط آن که باز شاهد سرریز شدن آن به حساب شهرداری ها و دهیاری ها نباشیم و در مسیر اصلی خود هزینه شود.
۱۰. کمیته امداد امام خمینی(ره) استان بوشهر گفته به زودی سه هزار تبلت دانش آموزی به دست نیازمندان می رسد. شورای راهبردی پتروشیمی های پارس هم دو هزار تبلت را به دانش آموزان جنوب استان می دهد.
تبلت بعد از مرگ سیّد!
زنگ خطر:
بعد از این کودک ۱۱ ساله، دو نوجوان ۱۵ و ۲۱ ساله هم در دو شهرستان دیگر این حوزه در یک هفته خودکشی کردند که بی ارتباط با فقر نبوده است!