محسن نامجو درباره استاد شجریان نوشته است: من در حسرت گذشته ای هستم که آدم حسابی می پرورانید.
محسن نامجو در ۴ مقاله از روزی نوشته است که با خسروی آواز ایران تنها بوده و از او آموخته است:
روزی را به یاد می اورم برای اولین بار و یا شاید آخرین بار در بهار سال ۲۰۱۲، ساعتی را با استاد شجریان تنها بودم و آنجا در ورکشاپ دو نفرمان فهمیدم که عمق تحریرهای من و همه ی هم نسلان من چه اندازه کم و اشتباست و چه تشویق های مفت و مجانی که میشویم. کسی راز آواز را نمی داند، راز تمرین آواز را و استاد در آن روز برایم گفت که برای سال های سال، هر آخر هفته آنقدر در کوه های اطراف تهران، تمرین تحریر انجام می داده که از درد دیافراگم تا دو روز، ضبط های رادیو و تمرین و کلاس تعطیل میشده.
من در حسرت گذشته ای هستم که آدم حسابی می پرورانید.
نظرات بسته شده است.