این علائم به شما نشان میدهد که به قدر کافی آب نمی نوشید

چه چیزی بهتر از یک لیوان بزرگ پر از آب خنک؟ بعید است کسی وجود داشته باشد که بتواند آن را رد کند. یک لیوان آب بهتر از یک فنجان قهوه یا یک قوطی نوشابه است. با این وجود، بسیاری از ما روزانه به قدر کافی آب نمی نوشیم. با محروم کردن خودمان از طبیعی ترین منبع دنیا، به طور مداوم به بدن مان آسیب می زنیم. اگر هر یک از نشانه های زیر را در خودتان می بینید، توصیه می کنیم بدون معطلی یک لیوان H2O نوش جان کنید.

۱- خشکی دهان

این مسأله بدیهی به نظر می رسد، اما احتمالا از عواقب آن بی اطلاع هستید. بدیهی است که هر زمان در دهان تان احساس چسبندگی و ناخوشایندی دارید، باید مایعات مصرف کنید. اما نوشیدنی های قنددار تنها یک راه حل موقت برای مشکلی بزرگ تر هستند. نوشیدن آب باعث روان شدن غشاء مخاطی دهان و حلق می شود و به این ترتیب با کمک بزاق دهان تا مدت ها بعد از نوشیدن آب دهان تان مرطوب باقی می ماند.

۲- خشکی پوست

پوست بزرگ ترین اندام بدن است، بنابراین باید مرطوب بماند. در حقیقت، خشکی پوست یکی از اولین علائم کم آبی بیش از اندازه ی بدن است؛ مسأله ای که می تواند به مشکلات بسیار بزرگ تری منجر شود. کمبود آب به معنای کم شدن تعریق بدن است، به این ترتیب بدن قادر نخواهد بود آلودگی ها و چربی های اضافی که در طول روز انباشته شده است را دفع کند. اگر می خواهید بیمار نشوید، اولین کاری که باید انجام دهید نوشیدن بیشتر آب است.

۳- تشنگی مفرط

ما درباره ی خشکی دهان صحبت کردیم، اما تشنگی مسأله ای فراتر از خشکی زبان است. کسانی که تجربه ی بیهوشی بعد از مصرف مشروبات الکلی را دارند، بعد از بیدار شدن احساس می کنند نیاز بدن شان به آب تمامی ندارد و سیری ناپذیر هستند. در حقیقت الکل تمام آب بدن را می گیرد و تا زمانی که سطح مایعات در بدن به میزان اولیه ی آن نرسد این نیاز وجود خواهد داشت. به بدن تان گوش دهید، او می داند مشکل از کجا است!

۴- خشکی چشم ها

تأثیرات نوشیدن آب فراتر از دهان و حلق است. کمبود آب منجر به خشکی و قرمزی چشم ها می شود. بدون وجود آب در بدن، مجراهای اشک خشک می شوند. اگر تصور می کنید تنها پیامد این مسأله ناتوانی در اشک ریختن است، باید بدانید که در این حالت صدمات بسیار بیشتری به چشم های شما وارد خواهد شد، به ویژه اگر همیشه از لنز استفاده می کنید.

۵- درد مفاصل

در حدود ۸۰% غضروف ها و دیسک های نخاعی ما از آب تشکیل شده است. بسیار مهم است که با هر قدمی که بر می داریم استخوان هایمان به یکدیگر سابیده نشوند. با آبرسانی به بدن می توانید مطمئن شوید مفاصل بدن تان تحمل حرکت های های ناگهانی مثل دویدن، پریدن و افتادن را خواهد داشت.

۶- کاهش توده های عضلانی

بیشتر ماهیچه های بدن را هم آب تشکیل می دهد. بدیهی است که کمبود آب در بدن به معنای کاهش توده ی عضلانی خواهد بود. مصرف آب، قبل از انجام ورزش، در حین و بعد از آن، نه تنها بدن را آبرسانی می کند و به آن آرامش می بخشد، بلکه به نقاط مهم بدن آب می رساند و احتمال بروز ورم ها و دردهای ناشی از انجام ورزش را کاهش می دهد.

۷- ابتلای طولانی مدت به بیماری

مصرف آب این امکان را به بدن می دهد تا به طور پیوسته سموم را دفع کند. اندام های بدن مانند یک دستگاه مواد زائد را فیلتر می کنند اما اگر این دستگاه را با آب سوخت رسانی نکنیم، دستگاه نمی تواند به درستی عمل کند. وقتی به بدن آب نرسد اندام ها شروع به بیرون کشیدن آب از نقاطی مثل خون که آب در آن ها ذخیره شده می کنند؛ مسأله ای که خود منجر به مشکلات دیگری می شود.

۸- احساس خستگی و سستی

همانطور که گفته شد، وقتی بدن آبرسانی نشود، اندام ها از خون آب «قرض می گیرند». کمبود آب در خون منجر به کاهش اکسیژن رسانی به سراسر بدن می شود. به این ترتیب کمبود اکسیژن باعث خواب آلودگی و خستگی همیشگی می شود. با کمبود انرژی، تجربه ی خواب آلودگی های روزانه بیشتر و بیشتر خواهد شد (و به خاطر داشته باشید که مصرف قهوه در طولانی مدت کمکی به شما نخواهد کرد).

۹- احساس گرسنگی ناگهانی

وقتی بدن آب کافی نداشته باشد، احساس گرسنگی خواهید کرد. این مسأله در طول روز یا حتی شب رخ می دهد و نیمه های شب تنها برای خوردن چیزی خواب بیدار می شوید. با این حال، مصرف غذا باعث بیشتر شدن فعالیت بدن می شود، اما نوشیدن آب اندام های بدن را تصفیه کرده و سوخت مورد نیاز بدن برای انجام فعالیت هایش را تأمین می کند.

۱۰- مشکلات گوارشی

پیش از این درباره ی غشاء مخاطی درون دهان و حلق و تأثیر آبرسانی بر عملکرد درست غشاء صحبت شد. این نکته در مورد کل سیستم گوارشی بدن هم صدق می کند. بدون آبرسانی مناسب، میزان و دوام ماده ی مخاطی در درون معده کاهش می یابد و به این ترتیب اسید معده آسیب های جدی ای به بدن وارد می کند. این مسأله منجر به سوزش معده و سوء هاضمه می شود.

۱۱- پیری زودرس

با بالا رفتن سن، میزان آبی که بدن به طور طبیعی در خود حفظ می کند کاهش می یابد. بدیهی است که این مسأله به معنی آن است که با افزایش سن باید آگاهانه مصرف آب را بالاتر ببریم. با وجود آنکه پیری زودرس در ظاهر عیان تر است، اما آسیبی که این مسأله در درون بدن ایجاد می کند به تدریج و در طول زمان احساس خواهد شد. برای کاهش خطر آسیب به بدن، لازم است مصرف آب را در تمام طول زندگی ادامه دهیم.