روزنامه اطلاعات در گزارشی درباره باز شدن مدارس نوشت: در دوران کرّ و فرّ کرونا یک سؤال در میان بی‌شمار سؤال‌های مرتبط، همچنان در بوته‌ی غفلت و یا تغافل است و آن هم در حوزه‌ی آموزش و پرورش است: گیریم به یمن وسایل ارتباطی و فضاهای مجازی، از عهده‌ی آموزش برآییم- که برخواهیم آمد-، در زمینه‌ی مسائل تربیتی و پرورشی فرزندانمان آیا خواهیم توانست؟
برای واکاوی این سؤال و راهیابی به پاسخ، ابتدا باید نقشی را که مدارس تا کنون در امر پرورش و تربیت نسل، بر عهده داشتند، از نظر بگذرانیم. به راستی مدارس ما در نقشه راه خود در کنار تلاش‌های آموزشی، چه وزنی را برای مسائل تربیتی قائل بودند و ترازوی «آموزش» و «پرورش» را چگونه میزان کرده‌بودند؟
ـ مهارت‌های هوش هیجانی مانند نویسندگی، سخنوری، اداره‌ی صبحگاه مدرسه، کار تیمی و مسئولیت‌پذیری در کجای فعالیت‌های مدارس ما جا داشتند؟
ـ حق انتخاب دروس غیر موظف و غیر رسمی، مانند نجوم، شعر و ادب، فعالیت‌های آزمایشگاهی، نشریه‌پردازی و تشکیل سمینارهای علمی را در چه حد دارا بوده‌اند؟
ـ دانش‌آموزان در فعالیت‌های عام‌المنفعه‌ی محلی چقدر مشارکت می‌کردند و در آشنایی با محیط‌های بیرون از مدرسه مانند بازار، موزه‌ها، تالار بورس، پارک‌های فن‌آوری و پردیس‌های دانشگاهی چه میزان آگاه می‌شدند؟
ـ در درس جغرافی چه میزان آشنایی عینی و عملی و خارج از محفوظات‌ِ ارتفاعات کوه‌های شرق آسیا و عمق دریاهای آزاد کسب می‌کردند؟
ـ به تاریخ متقدم و نیز معاصر کشور خود، فراتر از قرائت‌های رسمی درسی، به چه میزان و از چه منابع مکتوب و شفاهی دسترسی داشتند؟
ـ از چه الگوهای انسانی اثرگذار و از کدام منابع اخلاقی زنده و بیرون از روایت‌های غیرقابل دسترس، بهره‌های عملی می‌گرفتند؟
ـ نوجوانان ما در دو سال آخر دبیرستان، از کدام منابع و یا افراد، دانش ورود به جامعه را می‌آموختند؟: نحوه‌ی برقراری ارتباط سالم با جنس مخالف، آمادگی برای ازدواج، بهداشت و سلامت کنشگری جنسی، اخلاق شهروندی، دانش حقوق عامه و احترام به جامعه، آشنایی با لوازم جامعه‌ی مدنی،….؟
سؤال های دیگر را خود بیفزایید و اکنون به سؤال صدر سخن برگردیم:
آیا ادامه‌ی تعطیلی احتمالی مدارس، خللی در «تربیت» فرزندان ما ایجاد می‌کند؟ کلی‌ترین جواب این است که: مگر در زمان دائر بودن آنها، حتی به بخشی از لوازم تربیتیِ پیش‌گفته توجهی می‌شده‌است!؟
پدران! مادران! اصلا نگران نباشید!
در بخش آموزش‌ها خواهید دید که بدون درافتادن در فشار روانیِ شهریه‌ها و مخارجِ دههامیلیونی در غیرانتفاعی‌ها(!)، فرزندانتان گلیم «آموزش» را از آب خواهند کشید؛ ولو از شبکه‌های «غیرشاد!»؛ به شرط آن که شما اضطراب افزایی و استرس‌زایی نکنید و البته در میانْ‌برنامه‌های تبلیغاتی سیما، بخش کتاب‌های رنگارنگ کمک‌آموزشی را اصلا جدی نگیرید.
..و اما در بخش «پرورشی» و «تربیتی» جای آن دارد، که تمام زمینه‌های «تاکنون معطلِ مدارس» را به یمن حضور کرونا، خودتان متکفل شوید؛ شاید خلأهای تربیتیِ تا امروز، زیر سایه و نظارت و حضور و همراهی شما پدر و مادرها تا حدودی جبران شود.
منبع: خبرآنلاین