آن مرد غریبه که نیمه شب ها قوت مستضعفان و فقرا را بر روی دوش در کوچه های کوفه حمل می کرد را زمانی شناختند که آن شب به سراغشان نیامد. و تازه فهمیدند که تنها حامی فقرا کسی جز علی ابن ابیطالب (ع) نبوده است. و آن امام همام اگر در بستر بیماری نبود آن شب هیچ نیازمندی گرسنه سر بر بالش نمی گذاشت! و چه چیز مهم تر از آبروی مومن و حفظ کرامت انسانی آنان باعث مخفی ماندن چهره مولای متقیان بود؟ علی (ع) مظلوم زمانه خویش اگر میخواست می توانست از این کار به نفع خودش بهره برداری کند، تا شاید پس از ضربت خوردن در مسجد هنگام نماز ، عده ای گمراه نگویند، مگر علی هم نماز می خواند؟!
تصویر نمایش خیرخواهی که امروز منتشر شد. واقعاً زیبنده نظام اسلامی نیست. رساندن ارزاق و اقلام خوراکی به خانواده های نیازمند و محروم جامعه لشکر کشی نمی خواهد. هجوم به درب منازل افراد نیازمند آن هم با تعدد نفرات و دوربین ها چه چیزی جز شوآف و نمایش تبلیغاتی است؟ شرافت آدم ها خیلی بیشتر از یک کیسه برنج هندی می ارزد. اگر هنوز این را نمی دانید از چند نفر بپرسید! در روزگاری که مردم با سیلی صورت خود را سرخ نگاه می دارند تا در بین اطرافیان شرمنده و حقیر نشوند، لشکر کشی و شوی خیرخواهانه شما نتنها دردی از آنان دوا نمی کند، بلکه زخمی عمیق بر روی آبرو و شخصیت خانواده هایشان وارد می کند.
کاش همانگونه که برخی سنگ علی(ع) را به سینه می زنند، کمی از اخلاق و خوی این امام رئوف یاد می گرفتند. حفظ شخصیت و آبروی مومن از هر چیز دیگری واجب تر است. که انگار این به اصطلاح خیرین عزیز این موضوع را هم به خاطر نداشتند! به شخصه با دیدن این تصاویر ناراحت شدم. و می دانم که خانواده ای هم که تصویرشان در همه جا منتشر شده است از این اتفاق خرسند نیستند. در خوبی و نوع دوستی ایرانی ها شکی نیست. اما خلاء مدیریت و تفکر نه فقط در همین موضوع، بلکه در خیلی از مسائل مهم وجود دارد. روا نیست بخاطر چند عکس و نمایش من خوبم! آبروی مردم ساده را به بازی بگیرید. بخدا که روا نیست …
شبنم حاجی اسفندیاری
