در همین زمینه
روح سردار سلیمانی هم راضی به اذیت مردم نیست. پیرزنان و دختران نوجوانی را میدیدم که جیغ میکشیدند که خفه شدم و کسی هم کاری نمیتوانست انجام بدهد.
نماینده مردم تهران در مجلس مراسم تشییع پیکر شهید سپهبد سلیمانی را باشکوه توصیف کرد و در عین حال گفت که بهتر بود یک فضای باز مانند مصلای تهران یا مرقد امام(ره) به این مراسم اختصاص مییافت.
علی مطهری در یادداشتی در اختیار عصرایران قرار داد، نوشت:
وداع با سردار بزرگ اسلام حاج قاسم سلیمانی در تهران، هم باشکوه بود و هم بینظم. پیشبینی میشد که جمعیت بسیار زیادی شرکت خواهند کرد و به همین جهت باید مسئولان برگزاری این مراسم فضای بازی را برای این منظور در نظر میگرفتند. اینجانب ساعت ۷ و ۳۰ دقیقه صبح به درب ورودی دانشگاه تهران رسیدم.
برای ورود به دانشگاه به مرز خفگی رسیدم. عدهای از این طرف هل میدادند که در باز شود و مأموران از آن طرف مانع بودند و در نتیجه جمعیت فشرده از این سو به آن سو میرفت. پس از ورود، با زحمت به داخل محوطه زمین چمن رفتم. پس از اقامه نماز میت، همراه پیکرهای شهدا با زحمت خارج شدیم.
به خیال این که به آرامی تا میدان انقلاب میرویم و بعد، از جمعیت جدا میشویم، وارد خیابان انقلاب شدیم، ولی معلوم بود که جمعیت به کندی حرکت میکند. کمکم فشار جمعیت زیاد شد. بدون اغراق، تا وقتی که به میدان انقلاب رسیدیم حدود پنجاه نفر را شاهد بودم که به مرز خفگی رسیدند و هیچ راهی برای خروج نداشتند.
خودم هم چند بار به این حال درآمدم. این در حالی بود که بالگرد صدا و سیما برای تصویربرداری بالای سر ما میچرخید. با خود گفتم او تصویر خود را میگیرد و نمیداند مردم در اینجا در چه حالی هستند. ظاهراً فقط میخواهیم تصویر ازدحام مردم را به دنیا نشان دهیم و توجهی به حال مردم نداریم.
در تشییع پیکر آیتالله هاشمی رفسنجانی نیز در مقابل درب ورودی دانشگاه تهران همین اتفاق افتاد و چند نفر در اثر خفگی بیهوش شدند. چرا ما یک امر تجربهشده را دوباره تجربه میکنیم؟! در این موارد باید یک فضای باز مانند مصلای تهران یا مرقد امام(ره) مورد استفاده قرار گیرد نه دانشگاه تهران.
روح سردار سلیمانی هم راضی به اذیت مردم نیست. پیرزنان و دختران نوجوانی را میدیدم که جیغ میکشیدند که خفه شدم و کسی هم کاری نمیتوانست انجام بدهد. یاد حادثه منا افتادم که حجاج مظلوم چه زجری کشیدند! حالت آنها را کاملاً درک میکردم. مسائل خلاف شرعی هم که طبعاً از فشردگی و ازدحام جمعیت زن و مرد پیش میآمد به جای خود. به هرحال مسئولان برگزاری این مراسم بسیار کوتاهی کردند و روح سردار شهید سلیمانی را آزردند و باید مؤاخذه شوند.»
علی مطهری در یادداشتی در اختیار عصرایران قرار داد، نوشت:
وداع با سردار بزرگ اسلام حاج قاسم سلیمانی در تهران، هم باشکوه بود و هم بینظم. پیشبینی میشد که جمعیت بسیار زیادی شرکت خواهند کرد و به همین جهت باید مسئولان برگزاری این مراسم فضای بازی را برای این منظور در نظر میگرفتند. اینجانب ساعت ۷ و ۳۰ دقیقه صبح به درب ورودی دانشگاه تهران رسیدم.
برای ورود به دانشگاه به مرز خفگی رسیدم. عدهای از این طرف هل میدادند که در باز شود و مأموران از آن طرف مانع بودند و در نتیجه جمعیت فشرده از این سو به آن سو میرفت. پس از ورود، با زحمت به داخل محوطه زمین چمن رفتم. پس از اقامه نماز میت، همراه پیکرهای شهدا با زحمت خارج شدیم.
به خیال این که به آرامی تا میدان انقلاب میرویم و بعد، از جمعیت جدا میشویم، وارد خیابان انقلاب شدیم، ولی معلوم بود که جمعیت به کندی حرکت میکند. کمکم فشار جمعیت زیاد شد. بدون اغراق، تا وقتی که به میدان انقلاب رسیدیم حدود پنجاه نفر را شاهد بودم که به مرز خفگی رسیدند و هیچ راهی برای خروج نداشتند.
خودم هم چند بار به این حال درآمدم. این در حالی بود که بالگرد صدا و سیما برای تصویربرداری بالای سر ما میچرخید. با خود گفتم او تصویر خود را میگیرد و نمیداند مردم در اینجا در چه حالی هستند. ظاهراً فقط میخواهیم تصویر ازدحام مردم را به دنیا نشان دهیم و توجهی به حال مردم نداریم.
در تشییع پیکر آیتالله هاشمی رفسنجانی نیز در مقابل درب ورودی دانشگاه تهران همین اتفاق افتاد و چند نفر در اثر خفگی بیهوش شدند. چرا ما یک امر تجربهشده را دوباره تجربه میکنیم؟! در این موارد باید یک فضای باز مانند مصلای تهران یا مرقد امام(ره) مورد استفاده قرار گیرد نه دانشگاه تهران.
روح سردار سلیمانی هم راضی به اذیت مردم نیست. پیرزنان و دختران نوجوانی را میدیدم که جیغ میکشیدند که خفه شدم و کسی هم کاری نمیتوانست انجام بدهد. یاد حادثه منا افتادم که حجاج مظلوم چه زجری کشیدند! حالت آنها را کاملاً درک میکردم. مسائل خلاف شرعی هم که طبعاً از فشردگی و ازدحام جمعیت زن و مرد پیش میآمد به جای خود. به هرحال مسئولان برگزاری این مراسم بسیار کوتاهی کردند و روح سردار شهید سلیمانی را آزردند و باید مؤاخذه شوند.»