نتایج یک تحقیق جدید نشان می‌دهد چاقی و اضافه وزن ممکن است در زنده ماندن بیماران مؤثر باشد.
به گزارش ساینس دیلی، برای بسیاری از بیماری‌ها اضافه وزن و چاقی ممکن است عاملی خطرزا باشد، اما یک پژوهش جدید نشان می‌دهد شاخص توده بدنی (BMI) بالاتر ممکن است با نرخ زنده ماندن بیشتر در بیمارانی که بخاطر عفونت‌های شدید باکتریایی بستری شده اند، همراه باشد.
طبق گزارشی که در پایگاه ساینس دیلی در تاریخ ۲۴ مه سال جاری میلادی منتشر شد، این تحقیقات از سوی دانشمندان آکادمی «Sahlgrenska» که دانشکده پزشکی دانشگاه گوتنبرگ سوئد محسوب می‌شود و بیمارستان «Skaraborg» در شهر کوده سوئد به انجام رسیده و نتیجه آن در مجله علمی پلاس وان منتشر شده است.
این تحقیقات آماری مبتنی بر جمع آوری داده‌ها طی یک دوره نه ماهه از ۲ هزار و ۱۹۶ بزرگسالی بود که برای عفونت باکتریایی شدید تحت مراقبت در بیمارستان Skaraborg در شهر کوده سوئیس قرار گرفتند. این داده‌ها پیش از همه گیری کرونا جمع آوری شد. محققان در این پژوهش، وضعیت بیماران را در طول مدت بستری در بیمارستان و پس از آن تحت نظر قرار دادند.
نتایج این تحقیقات نشان داد افزایش احتمال زنده ماندن با شاخص توده بدنی (BMI) بالاتر در کوتاه مدت و بلند مدت، یعنی به ترتیب در فواصل ۲۸ روز و یکسال پس از بستری در بیمارستان در ارتباط بوده است. تفاوت در نرخ زنده ماندن مشخص بود؛ به این صورت که در گروه با وزن عادی، ۲۶ درصد از افراد طی یک سال فوت کرده بودند، اما اعداد مربوطه در گروه‌های با شاخص توده بدنی بالاتر حاکی از فوت ۹ درصد تا ۱۷ درصد افراد بود. این یعنی افراد با وزن بالاتر کمتر دچار مرگ پس از بستری در بیمارستان شده بودند.
طبق اعلام پایگاه ساینس دیلی، بررسی گاه به گاه از گروه‌های محدود بیماران در گذشته نیز نتایجی مشابه را نشان داده بود، اما یافته‌های جدید پارادوکس بقای چاقی (obesity survival paradox) را تأیید می‌کند و آن این است که: اضافه وزن و چاقی سبب حمایت در برابر عفونت‌های شدید باکتریایی می‌شود.
Åsa Alsiö مدرس ارشد در خصوص بیماری‌های عفونی در آکادمی Sahlgrenska در دانشگاه گوتنبرگ سوئد و مسئول این پژوهش می‌گوید: در خصوص بسیاری از دیگر بیماری ها، چاقی و اضافه وزن مضر هستند. این مسئله مضر بودن برای شماری از سرطان ها، بیماری‌های قلبی- عروقی و به ویژه کووید۱۹ صدق می‌کند و شاخص توده بدنی بالاتر با مرگ و میر بیشتر همراه است، اما در این مورد مسئله برعکس است. آنچه ما نمی‌دانیم، این است که چطور داشتن اضافه وزن می‌تواند برای بیماران با عفونت باکتریایی مفید باشد و یا اینکه آیا این مسئله با عملکرد سیستم ایمنی بدن و نحوه تنظیم آن در ارتباط بوده است یا خیر.
محققان فکر می‌کنند که در مورد میزان BMI که چگونه بر نتایج درمان در بیماری‌های عفونی تأثیر می‌گذارد، نیازمند مطالعات بیشتر است.
به گزارش ساینس دیلی، برای بسیاری از بیماری‌ها اضافه وزن و چاقی ممکن است عاملی خطرزا باشد، اما یک پژوهش جدید نشان می‌دهد شاخص توده بدنی (BMI) بالاتر ممکن است با نرخ زنده ماندن بیشتر در بیمارانی که بخاطر عفونت‌های شدید باکتریایی بستری شده اند، همراه باشد.
طبق گزارشی که در پایگاه ساینس دیلی در تاریخ ۲۴ مه سال جاری میلادی منتشر شد، این تحقیقات از سوی دانشمندان آکادمی «Sahlgrenska» که دانشکده پزشکی دانشگاه گوتنبرگ سوئد محسوب می‌شود و بیمارستان «Skaraborg» در شهر کوده سوئد به انجام رسیده و نتیجه آن در مجله علمی پلاس وان منتشر شده است.
این تحقیقات آماری مبتنی بر جمع آوری داده‌ها طی یک دوره نه ماهه از ۲ هزار و ۱۹۶ بزرگسالی بود که برای عفونت باکتریایی شدید تحت مراقبت در بیمارستان Skaraborg در شهر کوده سوئیس قرار گرفتند. این داده‌ها پیش از همه گیری کرونا جمع آوری شد. محققان در این پژوهش، وضعیت بیماران را در طول مدت بستری در بیمارستان و پس از آن تحت نظر قرار دادند.
نتایج این تحقیقات نشان داد افزایش احتمال زنده ماندن با شاخص توده بدنی (BMI) بالاتر در کوتاه مدت و بلند مدت، یعنی به ترتیب در فواصل ۲۸ روز و یکسال پس از بستری در بیمارستان در ارتباط بوده است. تفاوت در نرخ زنده ماندن مشخص بود؛ به این صورت که در گروه با وزن عادی، ۲۶ درصد از افراد طی یک سال فوت کرده بودند، اما اعداد مربوطه در گروه‌های با شاخص توده بدنی بالاتر حاکی از فوت ۹ درصد تا ۱۷ درصد افراد بود. این یعنی افراد با وزن بالاتر کمتر دچار مرگ پس از بستری در بیمارستان شده بودند.
طبق اعلام پایگاه ساینس دیلی، بررسی گاه به گاه از گروه‌های محدود بیماران در گذشته نیز نتایجی مشابه را نشان داده بود، اما یافته‌های جدید پارادوکس بقای چاقی (obesity survival paradox) را تأیید می‌کند و آن این است که: اضافه وزن و چاقی سبب حمایت در برابر عفونت‌های شدید باکتریایی می‌شود.
Åsa Alsiö مدرس ارشد در خصوص بیماری‌های عفونی در آکادمی Sahlgrenska در دانشگاه گوتنبرگ سوئد و مسئول این پژوهش می‌گوید: در خصوص بسیاری از دیگر بیماری ها، چاقی و اضافه وزن مضر هستند. این مسئله مضر بودن برای شماری از سرطان ها، بیماری‌های قلبی- عروقی و به ویژه کووید۱۹ صدق می‌کند و شاخص توده بدنی بالاتر با مرگ و میر بیشتر همراه است، اما در این مورد مسئله برعکس است. آنچه ما نمی‌دانیم، این است که چطور داشتن اضافه وزن می‌تواند برای بیماران با عفونت باکتریایی مفید باشد و یا اینکه آیا این مسئله با عملکرد سیستم ایمنی بدن و نحوه تنظیم آن در ارتباط بوده است یا خیر.
محققان فکر می‌کنند که در مورد میزان BMI که چگونه بر نتایج درمان در بیماری‌های عفونی تأثیر می‌گذارد، نیازمند مطالعات بیشتر است.