«خدایا توی دنیای بزرگت پوسیدیم که، میخواستیم مثل این روزو نبینیم که دیدیم که»؛ این ترانه جانسوز سال ۱۳۶۱ متولد شده اما گویا این روزها بیش از همیشه زبان حال مردم ایران شده است.
بیژن سمندر، یگانه شاعر ایرانی که به نوشته برخی منابع سه دکترا داشت: ادبیات از تهران، معماری و حقوق خاورمیانه از واشنگتن، ترانه ای کشنده دارد به نام «آهنگ زندگی» که با صدای جاودانه بانو هایده در حافظه ایرانی‌ها ماندگار است:
خدایا خدایا خدایا توی دنیای بزرگت پوسیدیم که
می خواستیم می خواستیم
می خواستیم مثل این روزو نبینیم که دیدیم که…
این ترانه جانسوز سال ۱۳۶۱ متولد شده اما گویا این روزها بیش از همیشه زبان حال مردم ایران شده است؛
در عصری که تصاویر دردناک خاکسپاری مهرداد میناوند در شبکه های مجازی دست به دست می شد ناگهان این ترانه در اینستاگرام به نوای مشترک سوگواران اینترنتی بدل شد.
شاید فیلم هایده خوانی مهرداد میناوند یا شاید هم زمانی با ۳۱مین سال درگذشت این بانوی هنرمند سبب شد تا این ترانه بار دیگر هم رسانی شود اما هر چه هست این که یک اثر هنری بازتاب دهنده یک درد و مطالبه اجتماعی شده است، نکته مهمی ست.
اغلب کامنت ها و حتی تیتر های روی ویدئوهای این ترانه از تقاضای فزاینده مردم برای خرید واکسن کرونا حکایت می کند و جالب اینجاست که با وخامت حال علی انصاریان، فوتبالیست سابق و بازیگر مجری طناز سال های اخیر، بار دیگر این ویدئو و انبوه مطالبه عمومی خرید واکسن پربیننده شده است.
در روزهایی که کرونا مثل برگ پاییز ایرانیان و جهانیان را از درخت زندگی جدا می کند، و کشورهای همسایه مانند ترکیه و امارات واکسیناسیون را آغاز کرده اند، خواندن این ترانه دردناک و بسیار غم انگیز، هم خوانی درد جمعی ست بلکه تصمیم گیران را به سرعت عمل وادارد.
خدایا خدایا خدایا توی دنیای بزرگت پوسیدیم که
می خواستیم می خواستیم
می خواستیم مثل این روزو نبینیم که دیدیم که
ناز اون بلای اون حسرت دل عذاب عالم
هر چی باید همه تک تک بکشن ما کشیدیم که
هر چی باید همه تک تک بکشن . ما کشیدیم که
زندگی میگن برای زنده هاست . اما خدایا
بس که ما دنبال زندگی دویدیم بریدیم که
زندگی میگن برای زنده هاست . اما خدایا
بس که ما دنبال زندگی دویدیم بریدیم که
وای بر ما . وای بر ما
خبر از لحظه پرواز نداشتیم
تا میخواستیم لب معشوقو ببوسیم . پریدیم که
زندگی قصه تلخیست که از آغازش
بس که آزرده شدم چشم به پایان دارم
چشمی به هم زدیم و دنیا گذشت
دنبال هم امروز و فردا گذشت
چشمی به هم زدیم و دنیا گذشت
دنبال هم امروز و فردا گذشت
دل میگه باز فردا رو از نو بساز
ای دل غافل دیگه از ما گذشت
ای دل غافل دیگه از ما گذشت
زندگی میگن برای زنده هاست . اما خدایا
بس که ما دنبال زندگی دویدیم بریدیم که
خدایا . خدایا
خدایا توی دنیای بزرگت پوسیدیم که
میخواستیم . میخواستیم
میخواستیم مثل این روزو نبینیم . که دیدیم که
ناز اون . بلای اون . حسرت دل . عذاب عالم
هر چی باید همه تک تک بکشن . ما کشیدیم که
هر چی باید همه تک تک بکشن . ما کشیدیم که