از ویروس «ایکس» چه می دانیم؟

زن بیمار بی سر و صدا روی تخت خود در یک اتاق سلول مانند در بیمارستانی در یک شهر دور افتاده در جمهوری دموکراتیک کنگو (DRC) نشسته است و دو کودکش را از او دور نگه داشته اند. او علائم اولیه تب خونریزی دهنده را از خود نشان داده است و باید منتظر نتایج آزمایش ابولا باشد. هویت او مخفی است، تا از او در برابر شکنجه توسط مردم محلی که از عفونت ابولا ترس دارند، محافظت کند. فرزندان وی نیز مورد آزمایش قرار گرفته اند، اما در حال حاضر هیچ علائمی از خود نشان نداده اند.

یک واکسن و روش درمان برای ابولا وجود دارد که سرعت مرگ و میر آن را کاهش داده، اما سوالی که در ذهن همه وجود دارد این است: اگر این زن به ابولا مبتلا نشده باشد چه باید کرد؟ اگر او اولین مورد “بیماری ایکس” باشد، چه اتفاقی می افتد؟

به گفته سازمان جهانی بهداشت، “بیماری ایکس” در حال حاضر فرضی است برای شیوع یک بیماری جدید، دانشمندان و متخصصان بهداشت عمومی معتقدند که این بیماری می تواند منجر به بیماری جدی و همه گیری در سراسر جهان شود. “X” مخفف غیر منتظره است.

طبق گفته پروفسور Jean-Jacques Muyembe Tamfum، که در سال ۱۹۷۶ به کشف ویروس ابولا کمک کرد و از آن زمان در خط مقدم شناسایی عوامل بیماری زای جدید بوده است، گفت: بشر با تعداد نامعلومی از ویروس های جدید و بالقوه کشنده که از جنگل های بارانی گرمسیری آفریقا ظاهر می شوند، روبرو است.

وی به سی ان ان گفت: “ما اکنون در جهانی هستیم که عوامل بیماری زای جدیدی از آن بیرون می آیند و این تهدیدی برای بشریت است.”

از زمان شناسایی اولین انتقال ویروس از حیوان به انسان، یعنی “تب زرد” در سال ۱۹۰۱، دانشمندان دست کم ۲۰۰ ویروس دیگر نیز پیدا کردند که به عنوان عامل بیماری در انسان شناخته می شود.

کارشناسان می گویند افزایش تعداد ویروس های نوظهور عمدتاً نتیجه تخریب اکولوژیکی و تجارت حیات وحش است.

با از بین رفتن زیستگاه های طبیعی جانوران، حیوانات بزرگتر از بین می روند ولی حیواناتی مانند موش، خفاش و حشرات زنده می مانند. آنها قادر به زندگی در کنار انسان ها هستند و می توانند بیماری های جدیدی را به انسان منتقل کنند.

دانشمندان شیوع ابولا را با حمله شدید انسان به جنگل های بارانی مرتبط دانسته اند. محققان در یک مطالعه در سال ۲۰۱۷، با استفاده از داده های ماهواره ای مشخص کردند که ۲۵ مورد از مجموع ۲۷ مورد شیوع ابولا در محدوده جنگل های بارانی در آفریقای مرکزی و غربی بین سال های ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۴، در مکان هایی شروع شده است که حدود دو سال قبل از آن جنگل زدایی را تجربه کرده اند.

یک گروه از دانشمندان رشته های مختلف، مستقر در ایالات متحده، چین، کنیا و برزیل محاسبه کرده اند که سرمایه گذاری جهانی ۳۰ میلیارد دلار در سال در پروژه های حفاظت از جنگل های بارانی، توقف تجارت حیات وحش و کشاورزی برای جلوگیری از شیوع بیماری های همه گیر در آینده کافی است.

این دانشمندان گفتند یک برنامه مشابه در برزیل منجر به کاهش ۷۰ درصدی جنگل زدایی بین سال های ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۲ شد.

گرچه ممکن است ۳۰ میلیارد دلار در سال بسیار زیاد به نظر برسد، دانشمندان معتقدند که این سرمایه گذاری به سرعت هزینه خود را جبران می کند. به گفته دیوید کاتلر و لری سامرز، اقتصاددانان دانشگاه هاروارد، در طی ۱۰ سال آینده، شیوع ویروس کرونا ۱۶ تریلیون دلار برای ایالات متحده هزینه خواهد داشت. صندوق بین المللی پول نیز تخمین می زند که در سال های ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۵ بر اثر همه‌گیری کرونا، اقتصاد جهان دچار ضرر ۲۸ تریلیون دلاری می‌شود.

به هر حال پزشکان هنوز نگرانند که ممکن است آن زن بیمار، علائمی شبیه ابولا را نشان دهد ولی بیماری او ابولا نباشد بلکه یک ویروس جدید باشد. البته ممکن است یکی از از بیماریی هایی باشد که عموما مردم اینجا را مبتلا می کند و قبلاً شناسایی شده اند، اما هیچ یک از آزمایشات انجام شده در اینجا تب بالا و اسهال وی را توضیح نداده است.

هنگامی که ویروس جدیدی در بین مردم شیوع پیدا می کند، عواقب آن می تواند ویرانگر باشد. کرونا این را به ما نشان داده است و ابولا آن را ثابت کرده است. در اکثر نشریات علمی، این فرض وجود دارد که با ادامه نابودی زیستگاه های حیات وحش توسط انسان، بیماری های بیشتری نیز به جوامع انسانی سرایت خواهد کرد.

اما راه حل روشن است. برای محافظت از بشریت از جنگل ها محافظت کنید زیرا مادر طبیعت سلاح های کشنده ای برای حفاظت از خود در اختیار دارد.