نامه غم بار یک دختر آمریکایی خطاب به ترامپ
“آرپیتا آنیجا” در مطلبی در تایم نوشت، “من مادرم را به خاطر کووید از دست داده ام، به دیگران نگویید که از این ویروس نترسید.”
<<مادرم به خاطر کرونا فوت شده است و دوم اکتبر، نخستین سالگرد تولد وی پس از مرگ بود که از خواب برخاستم و متوجه شدم آزمایش کرونای دونالد ترامپ مثبت شده است. غیرقابل قبول بود. و در عین حال کاملا قابل قبول.
مردی که رقیبش را به خاطر استفاده از ماسک مسخره می کرد، خطر ویروس کرونا را برای مردم آمریکا کم اهمیت جلوه می داد، و گفته بود ویروس “مانند یک معجزه” رفع خواهد شد، اکنون خودش به این ویروس آلوده شده است. و تمام دنیا در روز تولد مادرم از این خبر اطلاع یافتند.
به تعطیلات آخر هفته منتهی به تولد ماردم که نزدیک می شدیم، می دانستم بسیار دردناک خواهد بود. نمی توانستم پیش بینی کنم غم و غصه هایم چقدر با خشم همراه خواهد بود. اما در هر حال خیلی عصبانی شدم.
اکنون به نظر می رسد رئیس جمهور وقتی می دانست در معرض ویروس قرار گرفته، نه تنها پروتوکل های بهداشتی را رعایت نکرده، بلکه وقتی علایم آشکار بیماری را داشت، همچنان با دیگران در تماس بود. وقتی شنیدم که در مراحل اولیه بیماری، او در معرض روش های مختلف درمان از جمله مصرف داروی “رمدیسیور” قرار گرفته است، یاد مادرم افتادم که در آی سی یو در انتظار این دارو به سر می برد. قابلیت رمدیسیور همان هفته که مادرم به کووید-۱۹ مبتلا شد، به تایید رسید اما به دلیل توزیع نامناسب دولت، با دو هفته تاخیر، نخستین دوز این دارو را مصرف کرد و دو روز بعد از کرونا درگذشت.
“کریس کریستین” فرماندار نیوجرسی، از جمله افرادِ در حلقه ترامپ که تست کرونایشان مثبت شده، بدون هرگونه ملاحظه احتیاطی در بیمارستان سلامتی خود را چک کرد و آن زمان بود که یاد تمام مردمی افتادم که به دلیل پرشدن ظرفیت بیمارستان ها، پذیرش نشدند و از مراقبت مورد نیاز محروم شدند.
وقتی ملت آمریکا شاهد اخبار مربوط به شرایط رئیس جمهور بودند، به این فکر کردم که هر روز به ایستگاه پرستاران زنگ بزنم، بعد منتظر باشم که پزشکان با تازه ترین اخبار، پاسخ تماس هایم را بدهند زیرا، البته که ما نمی توانستیم آنجا حضور داشته باشیم.
رئیس جمهور در شرایطی که همچنان مراحل درمان بیماریِ بسیار مسری را سپری می کرد، از بیماستان خارج شد تا در برنامه ای که گفته می شود یک رژه بود، شرکت کند. این اقدام، جان عوامل مخفی امنیتی رئیس جمهور را در معرض خطر قرار داد. آن وقت به این فکر کردم پس از آن که مادرم به بیمارستان رفت، من دیگر او را ندیدم، یاد این که از طریق شبکه های مجازی به او گفتم که عاشقش هستم، ولی چون نمی توانستم او را در آغوش بگیرم، گریه می کردم و تلفن همراهم را در دست می فشردم.
این قصه ده ها هزار آمریکایی است، اقوامشان نمی توانند در بیمارستان پذیرش شوند، مسئولین بهداشت و درمان چون داروی مناسب در اختیار ندارند، از راه دور خداحافظی می کنند. می دانم که حتی با وجود بهترین سطح از مراقبت پزشکی هم مادر ۶۴ ساله ام که سیستم ایمنی بدنش تضعیف شده بود، احتمالا فوت می شد. (تازه خدمات درمانی که مادرم از آن برخوردار شده بود، بهتر از خدماتی است که بسیاری دیگر از مردم در این کشور به آن دسترسی دارند) این را هم فهمیدم که رئیس جمهور از سطح درمانی متفاوت تر از همه شهروندان دیگر برخوردار است. و این را هم درک کردم که تحولاتی که در دنیا رخ می دهد، از ماهیت آزاردهنده آن نمی کاهد.
شاید اگر آمریکا برای حفاظت از شهروندانش تلاش می کرد – مانند بسیاری از دیگر کشورها که منابع کمتری دارند- چنین حسی نداشتم. اما ترامپ و بسیاری دیگر از سیاستمداران در سراسر کشور نوعی بی توجهی به سلامت هم وطنان خود را نشان دادند و نسبت به دستورالعمل های بهداشت عمومی بی تفاوت بودند و حتی آن را مسخره کردند. آنها تلاش کردند درهای اقتصادی کشور را باز کنند حتی اگر مفهوم آن، بیماری و مرگ تعداد بیشتری از مردم باشد. آنها به معترضین قرنطینه، روی خوش نشان دادند. آنها با استفاده از ماسک مخالفت کردند. ولی زمانی که خودشان مریض شدند، از خدمات درمانی ای بهره مند شدند که برای بسیاری از مردم دست نیافتنی است.
ترامپ پیش از ترک بیمارستان والتر رید در توییتی اعلام کرد حالش بهتر از ۲۰ سال پیش است. او از طرفداران خود خواست از کووید-۱۹ نترسند. ترامپ گفت “اجازه ندهید کرونا بر زندگی تان مسلط شود.”
آن هم ضربه ای شدید به قلب مردم بود. هیچ چیز نمی تواند مادرم و بیش از ۲۱۰ هزار نفری را که در آمریکا از کووید-۱۹ کشته شده اند، بازگرداند. اما برای کسانی که فردی را در این بیماری وحشتناک از دست داده اند، توییت ترامپ نه تنها بی تفاوتی بلکه نشان دهنده تمایل به افزایش مرگ و میر ناشی از کرونا بود.
احتمالا ترامپ هم گفته اگر میخواهید نفرین کنید، ادرسش کاخ سفید چینه ??